Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Sylwester Golec (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Grzegorz Nowecki, sędzia WSA Waldemar Śledzik, Protokolant referent stażysta Grażyna Dmitruk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi I. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania oddala skargę
Decyzją z dnia [...] czerwca 2016r. nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w W. (dalej: DIS, organ II instancji) na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 i art. 208 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z2015r., poz. 613 ze zm., dalej: O.p.) po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez I. sp. z o.o. w W. (dalej: Skarżąca) od decyzji Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W. (dalej: NUS) z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] umarzającej jako bezprzedmiotowe postępowanie w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia zobowiązania podatkowego Skarżącej z tytułu podatku od towarów i usług za luty 2007 r. wobec jego przedawnienia, utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.
W uzasadnieniu decyzji organ II instancji przytoczył następujący stan faktyczny i prawny sprawy.
W dniu 17 listopada 2015 r. Skarżąca złożyła do NUS wniosek o wydanie decyzji stwierdzającej wygaśnięcia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za luty 2007 r. w związku z jego przedawnieniem z dniem 17 czerwca 2014r.
Decyzją z dnia [...] marca 2016 r., wydaną na podstawie art. 207, art. 208 § 1 w zw. z art. 59 § 1 O.p., NUS umorzył postępowanie w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia zobowiązania podatkowego Skarżącej z tytułu podatku od towarów i usług za luty 2007r. wobec jego przedawnienia - z uwagi na jego bezprzedmiotowość. W uzasadnieniu decyzji NUS wskazał na brak podstaw do wydania decyzji w zakresie wskazanym we wniosku Skarżącej, gdyż wygaśnięcie zobowiązania podatkowego następuje z mocy prawa i nie wymaga wydania przez organ podatkowy decyzji. Organ I instancji wskazał, że zgodnie z art. 208 § 1 O.p. gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe, w szczególności w razie przedawnienia zobowiązania podatkowego, organ podatkowy wydaje decyzję o umorzeniu postępowania.
Skarżąca złożyła odwołanie od ww. decyzji, w którym wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia.
Skarżąca zarzuciła naruszenie art. 208 § 1 O.p. przez jego niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że postępowanie zainicjowane wnioskiem Skarżącej stało się bezprzedmiotowe, mimo, że w jego trakcie nie nastąpiły żadne okoliczności uzasadniające takie uznanie a przedmiotem wszczętego postępowania była ocena zdarzenia, które miało miejsce przed jego wszczęciem.
W uzasadnieniu odwołania Skarżąca wskazała, że brak jest przepisu, który wyłączałby możliwość wydania decyzji w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia zobowiązania podatkowego z uwagi na upływ terminu przedawnienia. W konsekwencji niezasadne jesttwierdzenie NUS, że nie mógł wydać decyzji w tym przedmiociepo dokonaniu oceny spełnienia warunków wskazanych w art. 59 § 1 O.p. W ocenie Skarżącej wydanie po 4 miesiącach decyzji umarzającej postępowanie z uwagi na jego bezprzedmiotowość stanowi rażące naruszenie kardynalnych zasad postępowania. Skarżąca powołując się na art. 208 § 1 O.p. wskazała, że przyczyna stwierdzenia bezprzedmiotowości postępowania musi wystąpić już po jego wszczęciu, co nie miało miejsca w niniejszej sprawie, bowiem celem niniejszego postępowania było ustalenie zaistnienia zdarzenia prawnego, które nastąpiło przed jego wszczęciem. Ponadto zdaniem Skarżącej, ewentualna niemożność wydania decyzji w sprawie mogłaby stanowić przyczynę odmowy wszczęcia postępowania, nie zaś jego umorzenia na podstawie art. 208 O.p.