Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Włodzimierz Gurba (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Ewa Izabela Fiedorowicz, sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Protokolant starszy sekretarz sądowy Dorota Kwiatkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2018 r. sprawy ze skargi B. C. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] kwietnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowych uchyla zaskarżoną decyzję.
Pismem z 27 maja 2017 r. B. C.(dalej: "Skarżąca" lub "Strona") wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z [...] kwietnia 2017 r. w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowych.
Zaskarżona decyzja została wydana w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
1. W dniu 28 listopada 2016 r. Skarżąca złożyła w Urzędzie Skarbowym W. wniosek o umorzenie zaległości podatkowej w podatku dochodowym z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości w 2010 r., w wysokości 68.260 zł wraz z należnymi odsetkami. W uzasadnieniu wniosku Skarżąca wskazała, iż jest w bardzo trudnej sytuacji życiowej, finansowej oraz zdrowotnej. Jednocześnie powołała się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 22 stycznia 2015 r. sygn. akt I SA/Łd 1174/14. Wskazała, że jest przeświadczona o tym, iż zobowiązanie podatkowe zostało wobec niej określone zasadniczo z tego powodu, iż nie miała możliwości udowodnienia, po upływie prawie sześciu lat od momentu sprzedaży, że spełniona została przesłanka formalna uprawniająca do zwolnienia uzyskanego przychodu z podatku. Strona wskazała jednocześnie, że była zameldowana na pobyt stały w zbytym przez siebie lokalu mieszkalnym i na tę okoliczność jest w stanie w każdej chwili pozyskać dowód z odpowiedniego organu meldunkowego, jeżeli urząd skarbowy nie jest w posiadaniu takiego dowodu. Skarżąca podkreśliła, że z judykatury wynika, iż brak złożenia stosownego oświadczenia odnośnie ulgi meldunkowej w terminie 14 dni do urzędu skarbowego jest przejawem zbytniego fiskalizmu. Skarżąca wskazała również, że środki finansowe uzyskane z odpłatnego zbycia nieruchomości przeznaczyła na zakup mieszkania, w którym nadal zamieszkuje. Jednocześnie dodała, że część środków finansowych na zakup nowego mieszkania została uzyskana z pożyczki bankowej. Na tę okoliczność została załączona kopia umowy pożyczki. Pożyczka została zaciągnięta na dość wysoki procent, bo 18,3% w stosunku rocznym i wysokie koszty dodatkowe, jednakże Strona musiała zaspokoić swoje potrzeby mieszkaniowe. Ponadto Strona poinformowała, iż aktualnie ani ona, ani jej syn nie mają zdolności kredytowej i tym samym żadnych możliwości, aby uregulować zalegle zobowiązanie podatkowe. Po zapłaceniu raty pożyczki oraz innych koniecznych opłat mieszkaniowych Skarżącej brakuje środków finansowych na podstawowe utrzymanie oraz leczenie. Do wniosku Strona dołączyła zaświadczenie lekarskie z SPZOZ W. oraz kopie dokumentów: umowy pożyczki bankowej oraz decyzji o waloryzacji świadczenia przedemerytalnego wydanej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Z adnotacji na wniosku o przyznanie ulgi poczynionej przez Skarżącą, wynika, że brakujące dokumenty miały zostać dostarczone do 2 grudnia 2016 r. Strona uzupełniła wniosek przedkładając 6 grudnia 2016 r. oświadczenie o sytuacji finansowej, rodzinnej i majątkowej.
2. Decyzją z [...] stycznia 2017 r., Naczelnik Urzędu Skarbowego W. odmówił Stronie umorzenia zaległości podatkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia w 2010 r. nieruchomości i praw majątkowych w kwocie 68.260 zł wraz z należnymi odsetkami za zwłokę w kwocie 40.430 zł wyliczonymi na dzień złożenia wniosku