Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Aneta Lemiesz, Sędziowie sędzia WSA Beata Sobocha, sędzia WSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Protokolant specjalista Robert Powojski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 listopada 2013 r. sprawy ze skargi M.D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej 1) uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...], 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz M. D. kwotę 457 zł (czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6112 Podatek dochodowy od osób fizycznych, w tym zryczałtowane formy opodatkowania
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/5

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] marca 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W., po rozpatrzeniu odwołania M.D. (dalej: "Skarżący"), utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] grudnia 2010 r. odmawiającą stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej w W. z dnia [...] kwietnia 2008 r. utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia [...] października 2007 r. w sprawie ustalenia Skarżącemu zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2001 r. w kwocie 59.502,00 zł.

Z motywów zaskarżonej decyzji wynika, że decyzją z dnia [...] kwietnia 2008 r. Dyrektor izby Skarbowej w W. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia [...] października 2007 r. w sprawie ustalenia Skarżącemu zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2001 r. w kwocie 59.502,00 zł.

Na powyższą decyzję ostateczną Strona wniosła w dniu 26.05.2008 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który odrzucił ją postanowieniem z dnia 29.09.2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 1697/08).

Pismem z dnia 10 września 2010 r. Skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] kwietnia 2008 r. zarzucając jej naruszenie prawa, tj. art. 30 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm., dalej: "u.p.d.o.f.) w związku z art. 20 ust. 3 tej ustawy, w brzmieniu obowiązującym w roku 2001, poprzez opodatkowanie stawką sankcyjną 75% dochodu ze źródeł przychodów położonych za granicą w sytuacji, kiedy według wyraźnej dyspozycji ustawowej stawkę tę można było stosować tylko i wyłącznie do dochodów uzyskanych ze źródeł położonych na terenie Rzeczpospolitej Polskiej.

Decyzją z dnia [...] grudnia 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. odmówił stwierdzenia nieważności ww. ostatecznej decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] kwietnia 2008 r. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej, z uwagi na fakt wydania zaskarżonej decyzji zgodnie z przepisami prawa, w niniejszej sprawie nie zachodziła, wynikająca z art. 247 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) - dalej jako: "O.p."), przesłanka rażącego naruszenia art. 30 ust. 1 u.p.d.o.f. (zdanie pierwsze) w związku z art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f., w brzmieniu obowiązującym w roku 2001, a co za tym idzie, naruszenia art. 2 i art. 217 Konstytucji RP.

W odwołaniu od ww. decyzji Skarżący zarzucił naruszenie art. 247 § 1 pkt 3 O.p. w związku z art. 30 ust. 1 zdanie pierwsze i art. 20 ust 3 u.p.d.o.f, poprzez odmowę stwierdzenia nieważności decyzji dotkniętej wadą rażącego naruszenia prawa Utrzymywał, że ponad wszelką wątpliwość ustalono, że kwoty przelane na rachunek Skarżącego za pośrednictwem szwajcarskiego banku nie pochodziły z przychodów uzyskanych ze źródeł krajowych. Musiały więc pochodzić z zagranicy, gdyż trzeciej możliwości nie było. W tej sytuacji zastosowanie do tych kwot instytucji opisanej w art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. i opodatkowanie stawką 75 % wbrew jasnemu nie budzącemu wątpliwości ograniczeniu wynikającemu z art. 30 ust. 1 (zdanie pierwsze w brzmieniu obowiązującym w 2001 r.) stanowiło rażące naruszenie prawa. Obciążono bowiem podatnika szczególnym, sankcyjnym podatkiem w sytuacji, kiedy przepisy prawa na to nie pozwalały.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6112 Podatek dochodowy od osób fizycznych, w tym zryczałtowane formy opodatkowania
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej