Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jarosław Trelka (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Beata Sobocha, Sędzia WSA Anna Wesołowska, Protokolant starszy referent Monika Olszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2014 r. sprawy ze skargi E. B. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za kwiecień 2012 r. oddala skargę
Prezes Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) decyzją z dnia [...] lutego 2013 r. określił wobec E. B., prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą Firma [...] w R., wysokość wpłaty na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w związku z nieterminowym przekazaniem środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych za kwiecień 2012 r.
W odwołaniu Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji Prezesa Zarządu PFRON w całości i umorzenie postępowania w sprawie określenia zobowiązania z tytułu wpłat na PFRON. Zaskarżonej decyzji zarzuciła naruszenie:
1) art. 33 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721 ze zm.), dalej zwanej też "ustawą o rehabilitacji", w związku z art. 38 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 lipca 1993 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), dalej zwanej też "updof", oraz art. 8 Ordynacji podatkowej - poprzez ich błędną wykładnię polegającą na uznaniu, że datą uzyskania środków na podatek dochodowy od osób fizycznych jest data wypłaty wynagrodzenia pracownikom, podczas gdy faktyczne uzyskanie przysporzenia korzyści finansowej dla płatnika następuje w terminie 20 dnia następnego miesiąca po miesiącu wypłaty, kiedy to przypada termin odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych do urzędu skarbowego, wynikający wprost z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co w konsekwencji spowodowało błędne ustalenie stanu faktycznego i określenie wpłaty na PFRON, której obowiązek w rzeczywistości nie zaistniał,
2) art. 33 ust. 4a pkt 2 ustawy o rehabilitacji poprzez jego błędne zastosowanie w sytuacji, gdy Skarżąca terminowo odprowadzała środki na rachunek zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (zfron),
3) art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej, poprzez niedokonanie uzasadnienia prawnego decyzji w zakresie dotyczącym przyjętego rozumienia pojęcia "dzień uzyskania środków" z zaliczek na podatek dochodowy od pracowników, oznaczającego dzień wypłaty wynagrodzenia, a nie dzień odprowadzenia zaliczek do urzędu skarbowego.
Decyzją z dnia [...] lipca 2013 r. Minister Pracy i Polityki Społecznej utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Organu I instancji. W uzasadnieniu Organ wskazał, że z danych uzyskanych podczas kontroli oraz dokumentów przekazanych do PFRON przez Skarżącą w trakcie trwania postępowania ustalono, że Skarżąca nieterminowo przekazała na rachunek bankowy zfron środki uzyskane z tytułu zwolnień z podatku dochodowego od osób fizycznych za miesiące marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2009 r. w łącznej kwocie 25 848 zł, naruszając tym samym art. 33 ust. 3 pkt 3 ustawy o rehabilitacji. Powyższe zaś skutkuje wpłatą 30% równowartości tych środków na PFRON, tj. kwoty 7 754 zł (25 848 x 30 % zł).