Sprawa ze skargi na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Miar w przedmiocie określenia opłaty za wydanie zezwolenia
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Jolanta Sokołowska (spr.), Asesor WSA Sylwester Golec, Asesor WSA Hieronim Sęk, Protokolant Robert Powojski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 września 2006 r. sprawy ze skargi P. S. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Miar z dnia [...] kwietnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie określenia opłaty za wydanie zezwolenia 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Prezesa Głównego Urzędu Miar na rzecz skarżącego kwotę 2 800 zł (słownie: dwa tysiące osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/9

Zaskarżoną decyzją z dnia [...].04.2006r. nr[...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm. ), Prezes Głównego Urzędu Miar po rozpatrzeniu wniosku P. S. o ponowne rozpatrzenie sprawy utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...].02.2006r. nr w sprawie określenia zaległej opłaty za czynności urzędowe związane z wydaniem zezwolenia z dnia [...].07.2005r. nr [...] oraz odsetek za zwłokę na dzień 15.02.2006r. w wysokości 712 zł.

Z motywów decyzji wynika, że Prezes Głównego Urzędu Miar decyzją z dnia [...].02.2006r. określił zaległą opłatę za udzielenie zezwolenia z dnia [...].07.2005r. nr [...] na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie instalacji lub napraw oraz sprawdzania urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym - tachografów samochodowych oraz odsetki za zwłokę od zaległej opłaty. W uzasadnieniu wskazano, iż opłata została ustalona na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 11 maja 2001r. - Prawo o miarach (Dz. U. z 2004r. Nr 241, poz. 2441 ze zm. ) oraz § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 października 2004r. w sprawie opłat za czynności urzędowe wykonywane przez organy administracji miar i podległe im urzędy (Dz. U. Nr 229, poz. 2309 ze zm.), dalej przywoływanego jako rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 października 2004r. - określającego wysokość opłaty za udzielanie zezwolenia do napraw, instalacji i sprawdzania w wysokości 12.000 zł. W dniu 31.08.2005r. strona dokonała częściowej wpłaty w wysokości 1.520 zł.

We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy P. S. twierdził, że określona w decyzji opłata z tytułu zezwolenia została zawyżona i określona niezgodnie z przepisami obowiązującymi w dacie wydania pozwolenia. W owym czasie Urząd nie miał prawa pobierać opłaty za wydanie zezwolenia na sprawdzanie urządzeń pomiarowych, a jedynie za zezwolenie na instalację lub naprawę tych urządzeń, co wynika wprost z treści art. 24 ust. 2 pkt 5 ustawy - Prawo o miarach, w brzmieniu obowiązującym w czasie, gdy zostało wydane zezwolenie. Przeprowadził wywód na temat niekonstytucyjności § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 października 2004r.

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Prezes Głównego Urzędu Miar utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu decyzji organ powołując się na art. 24 ust. 1 ustawy- Prawo o miarach stwierdził, że czynności urzędowe wykonywane przez organy administracji miar i podległe im urzędy, określone w ustawie i jej przepisach wykonawczych oraz wynikające z wykonywania przez nie zadań przewidzianych w odrębnych ustawach, podlegają opłacie. Jedną z czynności organów administracji miar objętych obowiązkiem opłaty były czynności udzielenia lub zmiany zezwolenia. Opłaty te zobowiązany jest uiszczać wnioskodawca (art. 24 ust. 4 ustawy), ustalając we własnym zakresie wysokość należnych opłat na podstawie obowiązujących stawek (art. 24a ust. 2 ustawy).

Strona 1/9