Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Aneta Trochim-Tuchorska (sprawozdawca), Sędziowie asesor WSA Konrad Aromiński, sędzia WSA Anna Zaorska, Protokolant starszy referent Cezary Ciwiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 sierpnia 2019 r. sprawy ze skargi A. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] czerwca 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2011 r. oddala skargę
Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z [...] czerwca 2018r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w W. ("Dyrektor IAS"), po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez A. sp. z o.o. z/s w W. ("Skarżąca" lub "Spółka"), utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. ("Naczelnik US") z [...] lutego 2018r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2011r.
Decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Naczelnik Urzędu Skarbowego W. w następstwie kontroli podatkowej przeprowadzonej wobec Spółki wszczął z urzędu postępowanie podatkowe w sprawie rozliczenia podatku od towarów i usług za grudzień 2011r.
W wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego Naczelnik US decyzją z [...] listopada 2016r. określił Spółce kwotę zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za grudzień 2011r. w wysokości 79.200 zł.
Po rozpatrzeniu odwołania od tej decyzji, Dyrektor IAS decyzją z [...] marca 2017r. uchylił tę decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia wskazując, że organ podatkowy pierwszej instancji nie podjął wszelkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego.
W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy Naczelnik US decyzją z [...] lutego 2018r. określił Spółce w podatku od towarów i usług za grudzień 2011r.: kwotę zobowiązania podatkowego w wysokości 0 zł, kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres w wysokości 237 zł, kwotę do zapłaty zgodnie z art. 108 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.; dalej: "u.p.t.u.") w wysokości 79.437 zł.
W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji stwierdził, że Spółka prowadząc działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych oraz agencję pośrednictwa ubezpieczeniowego, w grudniu 2011r.:
1) zawyżyła podatek naliczony o łączną kwotę 73.159 zł poprzez:
- dwukrotne zaewidencjonowanie w rejestrze zakupów oraz rozliczenie w deklaracji podatkowej VAT-7 podatku naliczonego wynikającego z faktury z 4 grudnia 2011r. wystawionej przez T. S.A. (w kwocie netto: 35 zł, VAT: 8 zł), oraz
- zaewidencjonowanie w rejestrze zakupów oraz rozliczenie w deklaracji podatkowej VAT-7 podatku naliczonego w łącznej kwocie 73.151 zł, wynikającego z 4 faktur VAT wystawionych przez PHU E. stwierdzających czynności, które nie zostały dokonane;
2) zawyżyła podatek należny o łączną kwotę 79.437 zł poprzez zaewidencjonowanie w rejestrach sprzedaży oraz rozliczenie w deklaracji podatkowej VAT-7 podatku wynikającego z 3 faktur wystawionych na rzecz: S. sp. z o.o., P.. sp. z o.o. oraz I. sp. z o.o., które nie odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych;
3) zobowiązana była do zapłaty na podstawie art. 108 ust. 1 u.p.t.u. podatku w łącznej kwocie 79.437 zł w związku z wystawieniem 3 faktur niedokumentujących rzeczywistych zdarzeń gospodarczych.
Naczelnik US wskazał też, że w dniu 30 czerwca 2017r. wszczął wobec Spółki postępowanie karne skarbowe, natomiast zawiadomienie w trybie art. 70c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018r. poz. 800 ze zm.; dalej: "O.p.") zostało Spółce doręczone w dniu 3 listopada 2017r. W związku z tym organ był uprawniony do orzekania w zakresie podatku od towarów i usług za grudzień 2011r.