Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Anna Wesołowska (sprawozdawca), Sędziowie sędzia del. SO Ewa Izabela Fiedorowicz,, sędzia WSA Radosław Teresiak, Protokolant starszy referent Grażyna Wojda, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lipca 2017 r. sprawy ze skargi "K." sp. z o.o. z siedzibą w T. na decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za grudzień 2014 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z dnia [...] maja 2015 r. nr [...], 2) umarza postępowanie administracyjne w sprawie określenia wysokości zobowiązań "K." sp. z o.o. z siedzibą w T. z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za grudzień 2014 r.; 3) zasądza od Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej na rzecz "K." sp. z o.o. z siedzibą w T. kwotę 9217 zł (słownie: dziewięć tysięcy dwieście siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z [...] maja 2015 r. Prezes Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (Prezes ZPFRON) określił Skarżącej, Spółce pod firmą K. Sp. z o.o. wysokość zobowiązań z tytułu wpłat na PFRON za grudzień 2014 w wysokości 139 512.00 złotych w związku z nieterminowym przekazaniem środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych.
Po rozpoznaniu odwołania Skarżącej, Minister Pracy i Polityki Społecznej, decyzją z dnia [...] maja 2016 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Podstawą faktyczną decyzji organów obu instancji było ustalenie, że Skarżąca w okresie od stycznia 2009 r. do sierpnia 2011 r. oraz we wrześniu 2012 r. nie przekazywała środków pochodzących z podatku dochodowego od osób fizycznych na rachunek bankowy ZFRON w terminie 7 dni od dnia ich uzyskania co narusza przepis art. 33 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721, ze zm., zwanej dalej : "ustawą") i skutkuje sankcją określoną w art. 33 ust. 4a pkt 2 tej ustawy. Fakt dokonania nieterminowej wpłaty ujawniony został w grudniu 2014 r.
Organy obu instancji uznały, że dniem uzyskania środków, w przypadku zwolnienia z obowiązku odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych jest dzień, w którym pracodawca prowadzący zakład pracy chronionej dokonuje poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, a zatem dzień wypłaty wynagrodzeń. Gdy pracodawca korzysta ze zwolnienia odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, a zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wiąże powstanie takiego zobowiązania, zasadnym jest przyjęcie, że środki, które przekazuje na konta funduszy rehabilitacji osób niepełnosprawnych uzyskuje w dacie naliczenia i pobrania zaliczki na ten podatek.
Podstawą prawną rozstrzygnięcia organu pierwszej instancji był art. 21 § 3 i art. 207 Ordynacji podatkowej oraz art. 33 ust. 4a pkt 2 w związku z art. 33 ust. 3 pkt 3 i art. 49 ust. 1 i ust. 2 ustawy.
Organ drugiej instancji jako podstawę swojego rozstrzygnięcia wskazał art. 233 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej oraz art. 49 ust. 1 i ust. 2 ustawy.
Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem Skarżąca wniosła skargę do tutejszego sądu, w której decyzji Ministra zarzuciła naruszenie
1) przepisów prawa materialnego to jest :
a) art. 122 i 187 Ordynacji podatkowej i art. 33 ust. 6 ustawy poprzez przekroczenie uprawnień do wydania decyzji określającej sankcje polegające na uznaniu za nieterminowe przekazanie środków na rachunek ZFRON, mimo że właściwy urząd skarbowy nie stwierdził w tym zakresie nieprawidłowości,