Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Owsiak, Sędziowie sędzia WSA Tomasz Sałek (sprawozdawca), sędzia WSA Anna Zaorska, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 9 października 2018 r. sprawy ze skargi B. J. na postanowienie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej z dnia [...] października 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia stwierdzającego niedopuszczalność zażalenia oddala skargę
Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. prowadząc postępowanie egzekucyjne wobec B.J. (dalej też jako "Skarżąca" lub "Strona") na podstawie tytułu wykonawczego nr [...] z dnia 9 grudnia 2015 r. wystawionego przez Wójta Gminy S., obejmującego podatek od nieruchomości, postanowieniem z dnia [...] marca 2016 r. zawiesił je do dnia wydania ostatecznego postanowienia w przedmiocie zgłoszonych zarzutów lub podjęcia zawieszonego postanowienia na uzasadniony wniosek wierzyciela.
Następnie podjął je postanowieniem z dnia [...] października 2016 r. nr [...], na które to postanowienie Skarżąca wniosła zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w G.
Dyrektor Izby Skarbowej w G. postanowieniem z dnia [...] grudnia 2016 r. stwierdził niedopuszczalność powyższego zażalenia. W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, iż Skarżącej nie przysługiwało prawo do wniesienia zażalenia, ponieważ przepisy ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji nie przewidują takiej możliwości. Dyrektor Izby Skarbowej w G. pouczył zarazem Skarżącą o przysługującym jej prawie do wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na wydane przez niego w dniu 8 grudnia 2016 r. postanowienie.
Natomiast Skarżąca pismem z dnia 30 grudnia 2016 r. wniosła na przedmiotowe postanowienie zażalenie do Ministra Rozwoju i Finansów.
Postanowieniem z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] Szef Krajowej Administracji Skarbowej, na podstawie art. 134 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 z późn. zm., dalej jako "k.p.a.") stwierdził niedopuszczalność powyższego zażalenia. W ocenie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej nie mógł on merytorycznie rozpatrzyć sprawy, ponieważ w opisywanym przypadku przepisy prawa nie dopuszczały możliwości wniesienia zażalenia, a jedynie skargę do sądu administracyjnego, co skutkowało tym, że na podstawie art. 134 Kodeksu postępowania administracyjnego stwierdzono niedopuszczalność zażalenia.
Skarżąca w dniu 1 czerwca 2017 r. złożyła na podstawie art. 156 Kodeksu postępowania administracyjnego wniosek o stwierdzenie nieważności wspomnianego postanowienia Szefa Krajowej Administracji Skarbowej z dnia [...] maja 2017 r. nr [...].
Szef Krajowej Administracji Skarbowej wezwał w związku z tym Skarżącą do wskazania podstaw prawnych swojego żądania. W odpowiedzi na otrzymane wezwanie Skarżąca wskazała, że podstawą prawną żądania stwierdzenia nieważności ww. postanowienia jest art. 156 § 1 pkt 2 tj. wydanie decyzji z rażącym naruszeniem prawa. W ocenie Skarżącej w postanowieniu z dnia [...] maja 2017 r. organ orzekający rażąco naruszył prawo, poprzez brak zbadania zasadności prowadzenia wobec niej postępowania egzekucyjnego. Jednocześnie Skarżąca podniosła zarzuty dotyczące nieprawidłowości w wystawionych tytułach wykonawczych, oraz zarzut braku możliwości uczestnictwa w toczącym się postępowaniu, poprzez niepowiadomienie o zebraniu materiału dowodowego, co w ocenie skarżącej stanowi naruszenie art. 10 Kodeksu postępowania administracyjnego.