Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Owsiak, Sędziowie sędzia WSA Tomasz Sałek (sprawozdawca), sędzia WSA Anna Zaorska, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 9 października 2018 r. sprawy ze skargi B. J. na postanowienie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej z dnia [...] października 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia stwierdzającego nieważność postanowienia w sprawie uchybienia terminu do wniesienia zażalenia oddala skargę
B.J. (dalej też jako "Skarżąca" lub "Strona") pismem z dnia 25 lutego 2016 r. wystąpiła do Ministra Finansów z wnioskiem o stwierdzenie nieważności postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia [...] lutego 2016 r., którym to postanowieniem stwierdzono uchybienie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w sprawie postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie tytułu wykonawczego [...]. W uzasadnieniu wniosku Skarżąca wskazała, że wniosła zażalenie na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] z zachowaniem terminu w dniu 24 grudnia 2015 r., na dowód załączyła korespondencję przesłaną w drodze elektronicznej. Ponadto podniosła, iż jedyną wadą pisma był błąd w dacie - wskazano "2 grudnia 2015 r." zamiast "24 grudnia 2015 r.".
Minister Rozwoju i Finansów postanowieniem z dnia [...] października 2016 r. nr [...] stwierdził nieważność postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...].
Skarżąca, nie godząc się z wydanym w dniu [...] października 2016 roku postanowieniem złożyła do Ministra Rozwoju i Finansów wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Podniosła, że zaskarżone postanowienie wydano z naruszeniem art. 6 - 11 i 75 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r. poz. 2096, z późn. zm., dalej też jako "k.p.a."), poprzez brak opisu stanu faktycznego sprawy oraz odniesienia się do zarzutu braku wymagalności dochodzonych zaległości.
Postanowieniem z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] Szef Krajowej Administracji Skarbowej utrzymał w mocy postanowienie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia [...] października 2016 r.
Pismem z dnia 1 czerwca 2017 r. Skarżąca wystąpiła do Ministra Rozwoju i Finansów z wnioskiem, w trybie art. 156 k.p.a. oraz Ordynacji podatkowej, o orzeczenie nieważności m.in. postanowienia z dnia [...] maja 2017 r. Jako podstawę prawną swoich żądań, wskazała naruszenie art. 231 oraz art. 238 Kodeksu karnego oraz fakt pogwałcenia zasady bezstronności przy wydawaniu zaskarżonych orzeczeń.
W związku z powyższym Szef Krajowej Administracji Skarbowej wezwał Skarżącą do sprecyzowania żądania poprzez wskazanie podstawy prawnej żądania stwierdzenia nieważności. W odpowiedzi na wezwanie wskazała, że podstawą prawną żądania stwierdzenia nieważności ww. postanowienia jest art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a. tj. wydanie decyzji z rażącym naruszeniem prawa. W ocenie Skarżącej postanowieniem z dnia [...] maja 2017 r. organ orzekający rażąco naruszył prawo, ponieważ nie zbadał zasadności prowadzenia postępowania egzekucyjnego. Jednocześnie zarzuciła naruszenie art. 10 K.p.a. poprzez brak możliwości uczestnictwa w toczącym się postępowaniu i brak powiadomienia o zebraniu materiału dowodowego. Ponadto podniosła zarzuty dotyczące nieprawidłowości w wystawionych tytułach wykonawczych.