Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ewa Izabela Fiedorowicz (sprawozdawca), Sędziowie asesor WSA Konrad Aromiński, sędzia WSA Radosław Teresiak, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 26 listopada 2020 r. sprawy ze skargi [...] sp. z o.o. z siedzibą w W. na postanowienie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej z dnia [...] września 2020 r. nr [...] w przedmiocie przedłużenia terminu blokady rachunku bankowego oddala skargę
Postanowieniem z [...] września 2020 r. wydanym wobec B. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej strona, spółka lub skarżąca), Szef Krajowej Administracji Skarbowej (dalej Szef KAS lub organ) utrzymał w mocy własne postanowienie z [...] marca 2019 r., przedłużające termin blokady rachunków bankowych strony o numerach: [...], [...], [...], [...], na czas oznaczony nie dłuższy niż trzy miesiące, tj. do 11 czerwca 2019 r., do kwoty 9.454.273 zł, z uwagi na uzasadnioną obawę, że spółka (podmiot kwalifikowany) nie wykona istniejącego zobowiązania w podatku VAT przekraczającego równowartość 10.000 euro.
Szef KAS ustalił, że żądaniem z [...] marca 2019 r. wydanym w trybie art. 119zv § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.; dalej: Ordynacja podatkowa) dokonano blokady powyższych rachunków bankowych należących do spółki na 72 godziny. Z posiadanych przez organ informacji wynikało, że spółka może wykorzystywać działalność banków do celów mających związek z wyłudzeniami skarbowymi lub do czynności zmierzających do wyłudzenia skarbowego, a blokada była konieczna, aby temu przeciwdziałać. W wyniku analizy ryzyka przeprowadzonej przez Szefa KAS ustalono bowiem, że istnieje podejrzenie, iż spółka nie posiadająca odpowiedniego zaplecza organizacyjnego i technicznego, może uczestniczyć w sztucznie stworzonym łańcuszku operacji gospodarczych, polegających na wprowadzaniu do obiegu prawnego faktur VAT dokumentujących czynności, które w rzeczywistości nie miały miejsca.
Następnie Szef KAS postanowieniem z [...] marca 2019 r. przedłużył termin blokady przedmiotowych rachunków bankowych na czas oznaczony nie dłuższy niż trzy miesiące, tj. do 11 czerwca 2019 r., do kwoty 9.454.273 zł, z uwagi na uzasadnioną obawę, że spółka nie wykona istniejącego zobowiązania w podatku VAT przekraczającego równowartość 10.000 euro przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok, w którym wydano niniejsze postanowienie.
Strona wniosła zażalenia powyższe postanowienie.
Szef KAS postanowieniem z [...] kwietnia 2019 r. utrzymał w mocy własne postanowienie z [...] marca 2019 r. Szef KAS podtrzymał zawartą w zaskarżonym postanowieniu ocenę, że w niniejszej sprawie zachodzi uzasadniona obawa, iż spółka nie wykona zobowiązania podatkowego w podatku VAT, którego szacowana kwota, tj. 9.454.273 zł, przekracza równowartość 10.000 euro przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok, w którym wydano to postanowienie, co w świetle art. 119zw § 1 Ordynacji podatkowej stanowiło przesłankę przedłużenia terminu blokady rachunków bankowych strony do 11 czerwca 2019 r.
W wyniku złożonej przez skarżącą skargi na powyższe postanowienie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 18 czerwca 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 1215/19, uchylił postanowienie Szefa KAS z [...] kwietnia 2019 r. Sąd dostrzegł istotne braki w przekazanych przez Szefa KAS aktach administracyjnych niniejszej sprawy i z tego względu uznał, że dokumentacja związana z postępowaniem w sprawie przedłużenia terminu blokady rachunku bankowego strony nie jest kompletna. W ocenie sądu, w nadesłanych z odpowiedzią na skargę aktach sprawy brak było dokumentów, które stanowiły podstawę ustaleń Szefa KAS, co do wystąpienia przesłanek w zakresie zarówno blokady rachunków dokonanej [...] marca 2019 r. na okres 72 godzin, jak i przedłużenia blokady rachunków, dokonanej na podstawie zaskarżonego postanowienia z [...] marca 2019 r. Sąd zauważył, że organ powołując się na brak majątku spółki, który uzasadniał obawę, że nie wykona ona istniejącego lub mogącego powstać zobowiązania podatkowego, powołał się na ewidencję ksiąg wieczystych i bazę CEPIK, jednakże w aktach sprawy brak było wydruków z tych baz danych. Sąd zwrócił uwagę, że organ opisując otoczenie gospodarcze, w którym funkcjonuje strona wskazywał na wiele okoliczności faktycznych, które wynikać miały z różnego rodzaju dokumentów dotyczących kontrahentów strony, których również brak było w aktach administracyjnych sprawy, a dotyczyło to w szczególności: plików JPK_VAT kontrahentów i ich dalszych dostawców, deklaracji podatkowych składanych przez kontrahentów strony, dokumentów świadczących o wykreśleniu tych kontrahentów z rejestru podatników VAT czynnych, informacji o posiadaniu przez kontrahentów strony siedzib w wirtualnych biurach oraz informacji o składach zarządów kontrahentów strony. Sąd wezwał organ zarządzeniem z 4 czerwca 2019 r. do uzupełnienia akt administracyjnych, poprzez nadesłanie dokumentów, które stały się podstawą ustaleń faktycznych organu zaprezentowanych w wyniku analizy ryzyka z 28 lutego 2019 r., dotyczącej spółki oraz w zaskarżonym postanowieniu z [...] kwietnia 2019 r. Sąd jednak uznał, że po wykonaniu przez organ wezwania do uzupełnienia akt administracyjnych sprawy, nadal brak jest dowodów istotnych dla oceny przesłanek związanych z blokadą rachunków strony i jej przedłużeniem, w zakresie niektórych okoliczności, na które wskazywał organ. Sąd uznał, że niepełne zgromadzenie materiału dowodowego stanowi uchybienie, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, zaś zaskarżone postanowienie zostało podjęte z istotnym naruszeniem przepisów postępowania, tj. art. 120, art. 121 § 1, art. 122, art. 187 § 1 oraz art. 191 Ordynacji podatkowej, co uzasadniało uchylenie zaskarżonego postanowienia. Sąd zobowiązał organ przy ponownym rozpoznaniu sprawy do uzupełnienia materiału dowodowego, tak aby był on kompletny i zawierał wszelkie dowody, które pozwolą zweryfikować twierdzenia zawarte w zaskarżonym postanowieniu z [...] kwietnia 2019 r. oraz w wyniku analizy ryzyka z 28 lutego 2019 r.