Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko, Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Kleiber, Asesor WSA Maciej Kurasz (spr.), Protokolant Anna Kurdej, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 kwietnia 2008 r. sprawy ze skargi D. K. [...] na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia [...]października 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej po wznowieniu postępowania oddala skargę
Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z dnia [...] października 2005 r. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej na podstawie przepisu art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. - określanej dalej jako "ustawa Ord. pod."), w związku z art. 31 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 65 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania D. K. prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą "E." D. K. - powoływanej dalej jako "Skarżąca" lub "Strona" utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2005 r. w sprawie odmowy uchylenia po wznowieniu postępowania decyzji wymiarowej z dnia [...] maja 2003 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.
Z akt sprawy wynikało, że Skarżąca na podstawie przepisu art. 240 § 1 pkt 5 ustawy Ord. pod. wniosła w grudniu 2004 r. wniosek o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej ostateczną decyzją w sprawie podatku od towarów i usług. W uzasadnieniu wniosku podniosła, że w postępowaniu podatkowym zakończonym wydaniem decyzji w sprawie podatku od towarów i usług nastąpiło wadliwe ustalenie stanu faktycznego polegającego na przyjęciu, że działający w N. Z. S. B. "nie prowadził działalności gospodarczej". Skarżąca załączając do wniosku kopie urzędowych niemieckich dokumentów wskazała, że powyższa osoba, była w N. czynnym przedsiębiorcą. W ocenie Skarżącej powyższe okoliczności stanowiły przesłankę do wznowienia postępowania zgodnie z art. 240 § 1 pkt 5 ustawy Ord. pod. Zdaniem Strony wznowienie postępowania w tych okolicznościach było uzasadnione tym, iż w kwestionowanej decyzji organy zakładały fikcyjność działań S. B..
Po wszczęciu postępowania co do przesłanek wznowienia postępowania organ podatkowy pierwszej instancji decyzją z dnia [...] maja 2005 r. odmówił uchylenia decyzji w sprawie podatku od towarów i usług za 2000 r. Od tej decyzji strona wniosła odwołanie do organu wyższego stopnia. W uzasadnieniu pisma wskazała, ze decyzja organu podatkowego pierwszej instancji została wydana bez podstawy prawnej ze względu na to, iż podstawą rozstrzygnięcia był przepis art. 245 § 1 pkt 2 ustawy Ord. pod. W odwołaniu zarzuciła także naruszenie art. 210 § 4 ustawy Ord. pod. przez brak należytego uzasadnienia rozstrzygnięcia oraz naruszenie art. 243 ww. ustawy, który w ocenie Strony przewiduje wszczęcie postępowania wznowieniowego w drodze odrębnych postanowień tj., postanowienia co do przesłanek wznowienia oraz postanowienia rozstrzygającego co do istoty sprawy. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej decyzją z dnia [...] października 2005 r. utrzymał w mocy decyzję organu podatkowego pierwszej instancji. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy podkreślił, iż z zebranego materiału dowodowego wynikało, iż niemieckie zaświadczenie wydane przez Urząd Okręgowy N. w B. w sprawie S. B. nie było znane organowi kontroli skarbowej w dniu wydania decyzji wymiarowej. Organ podatkowy uznał jednakże, że dowód ten nie jest istotny w sprawie - nie ma wpływu na jej wynik. Organ wyższego stopnia podniósł, że z akt sprawy wynikało, iż Skarżąca uczestniczyła w stworzonym przez podmioty powiązane kapitałowo i osobowo - procederze polegającym na produkcji i sprzedaży a następnie eksporcie towarów w celu uzyskania korzyści finansowych niewynikających z prowadzonej działalności gospodarczej tj. uzyskania zwrotu nienależnego podatku naliczonego. Organ kontroli skarbowej uznał, że prowadzone przez Skarżącą czynności miały charakter pozorny oraz zmierzały do obejścia przepisów prawa podatkowego ze względu na szereg okoliczności faktycznych potwierdzających taką ocenę. Przede wszystkim podmioty uczestniczące w produkcji i sprzedaży towarów stanowiły zespół podmiotów, z których ostatni będąc eksporterem towarów występował do urzędu skarbowego o zwrot podatku naliczonego. Producent towarów jako podmiot zwolniony od podatku od towarów i usług ustalał wysokie ceny towarów, które następnie były sprzedawane kolejnym podmiotom. Strona jako ostatni nabywca odkupywała towary, by następnie eksportować je do firmy "B. I. L.", która była jednocześnie nabywcą towarów i licencjodawcą praw autorskich, w oparciu o które towary były produkowane. Jednym z podmiotów biorących udział w ww. opisanym działaniu był S. Z. B. "A. V. Z." (dalej jako "AVZ") dokonujący sprzedaży licencji, na podstawie których odbywała się produkcja towarów. Organ wydający decyzję przedstawił w uzasadnieniu decyzji schemat w oparciu o który firmy dokonywały wyłudzenia zwrot podatku od towarów i usług.