Stwierdzić zatem należy, że w rozpoznanej sprawie nie występuje zagadnienie wstępne w rozumieniu art. 201 § 1 pkt 2 O.p. Brak zatem podstaw do obligatoryjnego zawieszenia postępowania na powyższej podstawie prawnej. Oznacza to, że zarzut naruszenia art. 201 § 1 pkt 2 O.p. nie jest zasadny. Tym samym za niezasadne należało uznać pozostałe zarzuty podniesione w skardze.
W związku z argumentacją zawartą w skardze wskazać należy, że w postępowaniu z wniosku strony o zawieszenie postępowania na podstawie art. 201 § 1 pkt 2 O.p. organ ma jedynie zbadać czy wskazana przez stronę okoliczność stanowi zagadnienie wstępne uzasadniające zawieszenie danego postępowania, co też w niniejszej sprawie organ uczynił. Wskazać należy, że organ wskazał powody nieuznania zasadności wniosku Skarżącego o zawieszenie przedmiotowego postępowania podatkowego. W uzasadnieniu postanowienia organ rozważył bowiem kwestię zagadnienia wstępnego, a następnie odniósł ją do stanu faktycznego przedmiotowej sprawy, podając motywy swojego rozstrzygnięcia.
Sąd rozpoznając niniejszą sprawę, nie stwierdził naruszeń prawa, które powodowałoby konieczność wyeliminowania zaskarżonego postanowienia z obrotu prawnego. Organ działał na podstawie przepisów prawa i w granicach prawa (art. 120 O.p.). Postępowanie z wniosku o zawieszenie postępowania podatkowego prowadzone było z poszanowaniem zasad postępowania podatkowego określonych przepisami Ordynacji podatkowej, w tym art. 121 i art. 122. Uzasadnienia postanowień wydanych w obu instancjach spełniają wymogi wynikające z powyższych przepisów. Organ podał podstawę prawną rozstrzygnięcia oraz w sposób wystarczający przedstawił okoliczności i argumentację, które uzasadniały odmowne załatwienie wniosku Skarżącego. Organ nie miał przy tym obowiązku ustosunkowywania się do wszystkich argumentów podnoszonych przez Skarżącego.
W tym stanie rzeczy Sąd oddalił skargę w całości na podstawie art. 151 P.p.s.a.