Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Bożena Dziełak (sprawozdawca), Sędzia WSA Joanna Tarno, Asesor WSA Artur Kot, Protokolant Robert Powojski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 października 2007 r. sprawy ze skargi T. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] listopada 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł. z dnia [...] września 2006 r. nr [...], 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości.
W piśmie z 8 lipca 2006 r. Skarżący - T. G. oświadczył, że złożył korektę zeznania PIT-36 w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. Wyjaśnił, że w 1997 r. rozpoczął działalność gospodarczą, chociaż de facto nigdy jej nie prowadził tzn. nie osiągnął przychodu i nie dokonywał związanych z nią zakupów. Podniósł, że do 2002 r. podstawową formą opodatkowania był ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, a zatem automatycznie nadano mu obowiązek w tym zakresie, ponieważ w urzędzie skarbowym nie składał żadnych pism dotyczących zgłoszonej działalności gospodarczej. Wyjaśnił też, że w związku ze zmianą przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie podstawowej formy opodatkowania, od 2002 r. ponownie rozliczał się na zasadach ogólnych w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci. Zdaniem Skarżącego fakt, iż nigdy nie dokonywał żadnych czynności związanych z działalnością gospodarczą oraz niejasne i zmieniające się przepisy w zakresie wyboru formy opodatkowania spowodowały sytuację, w której urząd skarbowy kwestionuje sposób rozliczenia podatku za lata 2003-2005. Nie powinno dojść do sytuacji, gdy urząd ten dopiero po kilku latach informuje podatnika o nieprawidłowościach w rozliczeniu za ww. okresy. Skarżący wskazał, że przy wprowadzaniu zeznań rocznych w systemie Poltax powinna pojawić się informacja o istnieniu obowiązku rozliczania się w formie ryczałtu. Zgłaszając w 1997 r. działalność gospodarczą na zasadach ogólnych nie sądził, że może dojść do wykluczenia go z korzystnej możliwości rozliczenia podatku, przewidzianej dla osób samotnie wychowujących dzieci.
Decyzją z dnia[...] września 2006 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w L. odmówił stwierdzenia nadpłaty. Wyjaśnił, że 25 lutego 1997 r. Skarżący dokonał wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, a 7 marca 1997 r. złożył oświadczenie o rozpoczęciu 5 marca 1997 r. działalności gospodarczej w zakresie usług budowlano - remontowych. Jednocześnie wybrał formę opodatkowania na 1997 r., tj. zasady ogólne i prowadzenie księgi przychodów i rozchodów. Na rok następny powinien więc ponownie wybrać formę opodatkowania, składając odpowiednie oświadczenie do 20 stycznia 1998 r.
Naczelnik Urzędu Skarbowego, powołując się na art. 9 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 144. poz. 930 z późn. zm.), dalej: "ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym" (w brzmieniu obowiązującym w 1998 r.) wskazał, że podatnik mógł zrzec się opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy do 20 stycznia tego roku, składając pisemne oświadczenie. Ponadto, podatnicy obowiązani byli w terminie 7 dni od złożenia tego oświadczenia złożyć wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej lub zawiadomienie o założeniu właściwych ksiąg od 1 stycznia roku podatkowego, jeżeli wybrali opłacanie podatku dochodowego na zasadach ogólnych. Przepisy takie obowiązywały do 31 grudnia 2002 r.