Sprawa ze skargi na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Waldemar Śledzik (sprawozdawca), Sędziowie sędzia del. SO Agnieszka Baran, sędzia WSA Maciej Kurasz, Protokolant sekretarz sądowy Michał Strzałkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2020 r. sprawy ze skargi P. [...] reprezentowany przez I. [...]S.A. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 listopada 2019 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.397.2019.1.AJ w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/10

P. z siedzibą w W. (dalej zwany "Stroną", "Funduszem" lub "Skarżącym") złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia podmiotowo-przedmiotowego z opodatkowania (na zasadach ogólnych) dochodów Strony ze sprzedaży lub najmu nieruchomości.

Skarżący opisując stan faktyczny wskazał, że jest funduszem inwestycyjnym zamkniętym, który dokonuje bezpośrednich inwestycji m.in. w nieruchomości w postaci lokali mieszkalnych oraz budynków wolnostojących. Działalność ta jest prowadzona na podstawie art. 147 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2014 r., poz. 157 z późn. zm.), który stanowi, że przedmiotem lokat funduszu inwestycyjnego zamkniętego mogą być własność lub współwłasność nieruchomości gruntowych oraz budynków i lokali stanowiących odrębne nieruchomości.

W oparciu o powyżej przytoczone regulacje model biznesowy Skarżącego polega na tym, że kupuje on nieruchomość, a następnie nieruchomość ta staje się przedmiotem najmu na rzecz podmiotów niepowiązanych. W opisywanym stanie faktycznym Fundusz nabył prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz prawo własności posadowionego na nim. stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności, budynku o powierzchni 637 m2 z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej ("Pozostałe budynki niemieszkalne") oraz wolnostojącego garażu samochodowego (dalej łącznie "Nieruchomość").

Nieruchomość została wynajęta na rzecz podmiotu niepowiązanego, który prowadzi tam działalność oświatową. Umowa została zawarta w marcu 2019 r. na czas oznaczony 2 lat i 4 miesięcy. Czynsz najmu płatny jest miesięcznie na podstawie faktury wystawianej przez FIZAN. Nie jest wykluczone, że umowa najmu zostanie przedłużona na kolejny okres. Nie jest również wykluczone, że po zakończeniu stosunku najmu Nieruchomość zostanie sprzedana.

Skarżący wskazał, że Nieruchomość:

1) stanowi jego własność;

2) została zaliczona do ewidencji jego środków trwałych;

3) została oddana w całości do używania na podstawie umowy najmu;

4) jest położona na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Skarżący nie otrzymuje i nie planuje otrzymywać dochodów (przychodów) z tytułu udziału w spółkach niemających osobowości prawnej lub w jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej, mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub w innym państwie, które w kraju swojej siedziby lub zarządu, nie są traktowane jak osoby prawne i nie podlegają opodatkowaniu od dochodów. W szczególności nie otrzymuje i nie planuje otrzymywać dochodów (przychodów) z ww. podmiotów, które pochodziłyby z nieruchomości położonych w Polsce. Inwestycje w tego typu podmioty pozostają bowiem poza zakresem jego działalności i strategii inwestycyjnej.

Skarżący uzupełniając wniosek wskazał, że wartość budynku będącego przedmiotem wniosku nie przekracza 10.000.000 zł.

Strona 1/10