Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy należy zauważyć, że podmiot dokonujący wpłaty zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 19-21 ustawy znowelizowanej występuje jako podatnik (nie płatnik). Art. 19-21 odnosząc się do podmiotu, który wybrał opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym, wskazuje, że jest on podatnikiem (patrz np. art. 19 ust. 2, art. 20 pkt 2, art. 21 ust. 6 ustawy nowelizującej oraz stanowiąca załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 czerwca 2019 r. w sprawie wzoru deklaracji o wysokości zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od wypłat odsetek i dyskonta zrealizowanych w ramach emisji danej serii obligacji (Dz. U. Poz. 1107) deklaracja CIT-14). W tym zakresie zatem Sąd nie zgadza się ze Skarżącą, według której z analizy art. 19-21 ustawy nowelizującej nie wynika, że podmiot wybierający zryczałtowaną formę opodatkowania odsetek staje się podatnikiem.
Dla powyższej kwalifikacji nie ma znaczenia, że dany podmiot w razie braku wyboru zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 19-21 ustawy nowelizującej byłby zobowiązania do poboru podatku od odsetek jako płatnik, o którym mowa w art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p. Ustawodawca w ustawie nowelizującej w sposób wyraźny odróżnia płatnika, o którym mowa w art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p. (art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p. nowelizowany na mocy art. 2 pkt 31 ustawy nowelizującej) od podatnika, który dokonał wyboru opodatkowania, o którym mowa w art. 19 ust. 1 (czego konsekwencją jest zwolnienie od podatku dochodowego, na mocy art. 18 ust. 1 ustawy nowelizującej, odsetek lub dyskonta od obligacji oraz zniesienie, na mocy art. 18 ust. 2 ustawy nowelizującej, obowiązku pobrania podatku przez płatnika zgodnie z art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p.). W konsekwencji w następstwie wyboru zryczałtowanego podatku dochodowego podmiot staje się podatnikiem z tytułu tego podatku (patrz art. 19 ust. 1 i 2 ustawy nowelizującej), jednocześnie przestaje być płatnikiem, o którym mowa w art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p. (skoro zgodnie z art. 18 ust. 2 ustawy nowelizującej, zniesiony zostaje jego obowiązek pobrania - jako płatnika - podatku).
Tym samym względem podmiotu, działającego jako podatnik i dokonującego zapłaty "swojego" podatku dochodowego (tj. "zryczałtowanego podatku dochodowego"), znajdzie zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 15 u.p.do.p. W konsekwencji za niezasadny należało uznać zarzut naruszenia art. 16 ust. 1 pkt 15 u.p.d.o.p. poprzez uznanie, że wydatek poniesiony przez Bank w związku z zapłatą zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 19-21 ustawy nowelizującej, jest objęty przywołanym przepisem, a tym samym nie może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.
Mając na uwadze powyższe Sąd na podstawie art. 151 p.p.s.a. skargę oddalił.