Sąd zgadza się z Organem, który w zaskarżonej interpretacji indywidualnej wyraził stanowisko, że art. 16 ust. 1 pkt 15 u.p.d.o.p. nie obejmuje podatku dochodowego odprowadzonego przez podmiot w konsekwencji pełnienia przez niego roli płatnika podatku dochodowego. Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 27 maja 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 1985/07 przepis art. 16 ust. 1 pkt 15 u.p.d.o.p. dotyczy podatku dochodowego należnego od podatnika tego podatku. Tylko bowiem podatnik obowiązany jest uiszczać podatek dochodowy. Płatnik podatku tego nie płaci. Płatnik odprowadza do urzędu skarbowego "cudzy podatek". Jeżeli zaś płatnik nie wykona ciążących na nim obowiązków, to na mocy decyzji wydanej w oparciu o art. 30 § 4 Ordynacji podatkowej będzie zobowiązany do uiszczenia kwoty "należności z tytułu niepobranego lub pobranego, a niewpłaconego podatku". Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 17 grudnia 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 2558/10 "Płatnik jest podmiotem, który ma obowiązek pobrać podatek u źródła i wpłacić go do organu niejako " w imieniu podatnika" (por. B. Adamiak, J. Borkowski,R. Mastalski, J. Zubrzycki, Ordynacja podatkowa komentarz 2003, Wrocław 2003, s. 165 i nast.)". Podobnie Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia III SA 826/97 orzekł, iż "ani w czasie obowiązywania ustawy z 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych, ani pod rządem ordynacji podatkowej, nie ma cienia wątpliwości co do tego, że płatnik przekazuje organowi podatkowemu cudze (podatnika) pieniądze niejako "w imieniu" podatnika.".
Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy należy zauważyć, że podmiot dokonujący wpłaty zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 19-21 ustawy znowelizowanej występuje jako podatnik (nie płatnik). Art. 19-21 odnosząc się do podmiotu, który wybrał opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym, wskazuje, że jest on podatnikiem (patrz np. art. 19 ust. 2, art. 20 pkt 2, art. 21 ust. 6 ustawy nowelizującej oraz stanowiąca załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 czerwca 2019 r. w sprawie wzoru deklaracji o wysokości zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od wypłat odsetek i dyskonta zrealizowanych w ramach emisji danej serii obligacji (Dz. U. Poz. 1107) deklaracja CIT-14). W tym zakresie zatem Sąd nie zgadza się ze Skarżącą, według której z analizy art. 19-21 ustawy nowelizującej nie wynika, że podmiot wybierający zryczałtowaną formę opodatkowania odsetek staje się podatnikiem.
Dla powyższej kwalifikacji nie ma znaczenia, że dany podmiot w razie braku wyboru zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 19-21 ustawy nowelizującej byłby zobowiązany do poboru podatku od odsetek jako płatnik, o którym mowa w art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p. Ustawodawca w ustawie nowelizującej w sposób wyraźny odróżnia płatnika, o którym mowa w art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p. (art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p. nowelizowany na mocy art. 2 pkt 31 ustawy nowelizującej) od podatnika, który dokonał wyboru opodatkowania, o którym mowa w art. 19 ust. 1 (czego konsekwencją jest zwolnienie od podatku dochodowego, na mocy art. 18 ust. 1 ustawy nowelizującej, odsetek lub dyskonta od obligacji oraz zniesienie, na mocy art. 18 ust. 2 ustawy nowelizującej, obowiązku pobrania podatku przez płatnika zgodnie z art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p.). W konsekwencji w następstwie wyboru zryczałtowanego podatku dochodowego podmiot staje się podatnikiem z tytułu tego podatku (patrz art. 19 ust. 1 i 2 ustawy nowelizującej), jednocześnie przestaje być płatnikiem, o którym mowa w art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p. (skoro zgodnie z art. 18 ust. 2 ustawy nowelizującej, zniesiony zostaje jego obowiązek pobrania - jako płatnika - podatku).
Tym samym względem podmiotu, działającego jako podatnik i dokonującego zapłaty "swojego" podatku dochodowego (tj. "zryczałtowanego podatku dochodowego"), znajdzie zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 15 u.p.do.p. W konsekwencji za niezasadny należało uznać zarzut naruszenia art. 16 ust. 1 pkt 15 u.p.d.o.p. poprzez uznanie, że wydatek poniesiony przez Bank w związku z zapłatą zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 19-21 ustawy nowelizującej, jest objęty przywołanym przepisem, a tym samym nie może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.
Mając na uwadze powyższe Sąd na podstawie art. 151 p.p.s.a. skargę oddalił.