Sprawa ze skargi na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w przedmiocie podatku od towarów i usług
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Radosław Teresiak, Sędziowie sędzia WSA Włodzimierz Gurba, sędzia WSA Monika Świercz (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Krzysztof Durka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 marca 2019 r. sprawy ze skargi M. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 kwietnia 2018 r. nr 0114-KDIP4.4012.135.2018.1.MPE w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz M. Sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 697 zł (słownie: sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/7

[...] sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej zwana "Stroną", "Skarżącą" lub "Spółką") złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej wcześniej niż 30 dni przed dostawą towaru.

Skarżąca opisując zdarzenie przyszłe wskazała, że jest osobą prawną, polskim rezydentem podatkowym dla celów podatku dochodowego od osób prawnych i czynnym podatkiem podatku od towarów i usług. Działalność gospodarcza Spółki obejmuje przede wszystkim świadczenie usług leasingu. Spółka podała, iż z uwagi na sposób świadczenia usług leasingowych, dla realizacji umowy konieczne jest współdziałanie trzech podmiotów - dostawcy towaru, Spółki jako finansującego i klienta Spółki, tj. korzystającego. Z różnych przyczyn niezależnych od Spółki w toku jej działalności zdarzają się sytuacje, w których odbiór przedmiotu leasingu nie następuje w przewidywanym terminie. Skarżąca podniosła, iż w takim przypadku może się zdarzyć, że faktura zostanie wystawiona przez dostawcę przedmiotu wcześniej niż 30 dni przed odbiorem przedmiotu umowy, a więc dniem dokonania przez dostawcę dostawy towaru i powstania u niego obowiązku podatkowego w VAT. Obowiązek podatkowy w podatku VAT u dostawcy powstanie później niż 30 dni po dniu wystawienia przez niego faktury, dokumentującej tę dostawę. Skarżąca zaznaczyła, że możliwa jest w tym wypadku sytuacja, w której, data dostawy, wskazana na fakturze, będzie nieprawidłowa - jeśli dostawca wskaże taką datę wystawiając fakturę.

W związku z powyższym opisem Spółka zapytała:

Czy w przypadku, gdy od momentu wystawienia przez dostawcę faktury do dnia odbioru towaru (i powstania obowiązku podatkowego u dostawcy) upłynie więcej niż 30 dni, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym u dostawcy powstał obowiązek podatkowy?

Zdaniem Skarżącej, będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z wystawionej przez dostawcę faktury, nie wcześniej jednak niż za okres, w którym u dostawcy powstał obowiązek podatkowy, nawet jeśli od dnia wystawienia faktury do dnia odbioru towaru (i powstania obowiązku podatkowego u dostawcy) upłynęło więcej niż 30 dni.

Skarżąca podała, że na moment dokonania odliczenia podatku będzie zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, będzie posiadać fakturę, u dostawcy powstał już obowiązek podatkowy, a nabyty towar jest bezpośrednio związany z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Spółkę.

Strona wskazała, że art. 88 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.; dalej zwana "u.p.t.u.") (ani żaden inny przepis ustawy) nie przewiduje zakazu odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przed dopuszczalnym terminem ich wystawienia. Skarżąca podkreśliła, że istnienie prawa do odliczenia po stronie podatnika stanowi regułę, zaś art. 88 u.p.t.u. formułuje wyjątki od tejże reguły - które muszą być interpretowane ściśle. Wobec powyższego, stworzenie dodatkowego warunku realizacji przez podatnika prawa do odliczenia VAT stanowiłoby niedopuszczalną, rozszerzającą wykładnię przepisów formułujących wyjątek od reguły.

Strona 1/7