Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Sławomir Kozik, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko (sprawozdawca), sędzia WSA Anna Wesołowska, Protokolant starszy referent Grażyna Wojda, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 maja 2017 r. sprawy ze skargi A. sp. z o.o. z siedzibą w S. na decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za lipiec 2013 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej na rzecz A. sp. z o.o. z siedzibą w S. kwotę 5787 zł (słownie: pięć tysięcy siedemset osiemdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Z akt sprawy wynika, że Prezes Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej: "Prezes PFRON", "organ pierwszej instancji") decyzją z dnia [...] marca 2015 r. znak: [...] określił A. Spółka z o.o. (dalej: "Skarżąca" "Strona") wysokość zobowiązań za okres 2013/07 z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej "PFRON") w związku z niedotrzymaniem terminu przekazania środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych w wysokości: 32 333 zł.
Na decyzję organu pierwszej instancji, Strona wniosła odwołanie, zarzucając jej: naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 70 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) dalej Ordynacja podatkowa w zw. z art. 49 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 2011 r. Nr 127 poz. 721 ze zm.) dalej ustawa o rehabilitacji, poprzez jego niezastosowanie i określenie decyzją zobowiązania, które wygasło na skutek przedawnienia oraz naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 33 ust. 3 pkt 3 ustawy o rehabilitacji w zw. z art. 38 ust. 1 i 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 80, poz. 350 ze zm.) poprzez błędną wykładnię, to jest określenie dnia uzyskania środków pochodzących z zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w sposób nie uwzględniający terminu płatności tych zaliczek, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz nie uwzględniający źródła pochodzenia środków, z których pochodzą zaliczki.
Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej (dalej "Minister") decyzją z dnia [...] marca 2016 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
W uzasadnieniu wskazał, że podstawę prawną decyzji stanowi art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej. Wyjaśnił, że zgodnie z art. 33 ust. 6 ustawy o rehabilitacji kontrola prawidłowości realizacji przepisów ust. 1-4a wykonywana jest przez właściwe terenowo urzędy skarbowe.
Minister wskazał, że w dniu 15 lipca 2013 r. wpłynęło do PFRON pismo Naczelnika P. W. Urzędu Skarbowego w P. znak: [...] wraz z protokołem kontroli podatkowej przeprowadzonej w zakresie prawidłowości gromadzenia i wykorzystania środków ZFRON oraz prawidłowości wysokości przekazywanych środków na PFRON za okres od 1 grudnia 2007 r. do 31 grudnia 2009 r. Protokół kontroli podatkowej przeprowadzonej w dniach od 7 czerwca 2013 r. do 2 lipca 2013 r. wraz załącznikami został doręczony Stronie dnia 2 lipca 2013 r. Zdaniem organu pierwszej instancji kontrola podatkowa wykazała nieprawidłowości w zakresie nią objętym. W dniu 5 września 2013 r. Fundusz pismem znak: [...] wezwał Stronę do złożenia deklaracji DEK-II-a za lipiec 2013 r. W dniu 21 października 2013 r. wpłynęła do PFRON deklaracja DEK-II-a za 2013/07, w której wykazano zobowiązanie wynikające z art. 31 ust. 3 pkt 1 lit a ustawy o rehabilitacji na kwotę 33.915 zł.