Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bożena Dziełak, asesor WSA Sylwester Golec (spr.), sędzia WSA Jerzy Płusa, Protokolant Karolina Zawadzka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lutego 2005 r. sprawy ze skarg T.B. na decyzje Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej przy Min. Finansów z dnia [...] lipca 2004 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące VI, VII, VIII, IX, X 1999r. oddala skargi
III SA/Wa 1654/04
Uzasadnienie
T.B. pismem z dnia 26 stycznia 2004 r. zażądał stwierdzenia nieważności pięciu decyzji ostatecznych Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia [...] marca 20002 r. wydanych w stosunku do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością A. z siedzibą w K., dotyczących rozliczeń w zakresie podatku od towarów i usług za miesiące: czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień i październik 1999 r. W uzasadnieniu żądania stwierdzenia nieważności tych decyzji T.B. stwierdził, że postępowanie kontrolne przeprowadzone w spółce A. przez Inspektora Kontroli Skarbowej dotyczyło okresów, w których T.B. pełnił w spółce funkcję prezesa zarządu, a zatem miał on prawo brać udział w tym postępowaniu, mimo, że w okresie trwania kontroli nie pełnił już w spółce funkcji prezesa zarządu. Podatnik podnosił, że zgodnie z art. 133 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) w dalszej części uzasadnienia powoływana jako O.p., stroną postępowania jest podatnik, inkasent lub ich następca prawny a także osoby o których mowa w art. 110-117 O.p. Podatnik twierdził, że zgodnie z treścią art. 116 O.p. jest osobą w stosunku do której może być wydana decyzja o odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe spółki A. T.B. podnosił, że w dacie złożenia wniosku o stwierdzenia nieważności w stosunku do niego toczyło się postępowanie podatkowe w sprawie odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe spółki A. Zdaniem podatnika pominięcie go w postępowaniu podatkowym dotyczącym spółki A. oraz skierowanie przez organ kontroli skarbowej decyzji dotyczących podatku od towarów i usług za okresy od czerwca do października 1999 r. wyłącznie do spółki z pominięciem jego osoby stanowiło rażące naruszenie prawa oraz skierowanie decyzji podatkowej do osoby nie będącej stroną co stanowi określone w przepisach art. 247 § 1 pkt 3 i 5 O.p. przesłanki stwierdzenia nieważności decyzji.
Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej po rozpatrzeniu wniosków T.B. o stwierdzenie nieważności decyzji organu kontroli skarbowej, pięcioma decyzjami z dnia [...] kwietnia 2004 r. odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji. W uzasadnieniu decyzji Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej stwierdził, że decyzje których stwierdzenia nieważności zażądał T.B., zostały doręczone spółce w dniu 28 marca 2002 r. a żądania twierdzenia ich nieważności zostały sporządzone i wniesione po upływie roku od daty doręczenia spółce tych decyzji. Z tego względu Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej na podstawie art. 249 § 1 O.p. w treści obowiązującej do końca 2002 r. odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji. Zgodnie z tym przepisem organ podatkowy wydaje decyzję o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej, jeżeli w szczególności żądanie zostało wniesione po upływie 1roku od dnia doręczenia decyzji. W decyzji organ powołał przepis art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 12 września 2002 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz oz mianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 169, poz. 1387), zgodnie z którym żądania uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności decyzji, która stała się decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie tej ustawy, podlegają rozpatrzeniu w trybie, na zasadach i w terminach określonych w przepisach Ordynacji Podatkowej w brzmieniu obowiązującym przed wejściem w życie ustawy to jest przed dniem 1 stycznia 2003 r. - przypis Sądu.