Sprawa ze skargi na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie podatku dochodowego od osób prawnych za 2001r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Jagiełło, Sędziowie sędzia WSA Bożena Dziełak, sędzia WSA Małgorzata Jarecka ( spr. ), Protokolant Teresa Iwaćkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 grudnia 2004 r. sprawy ze skargi I. S.A. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia [...] czerwca 2004 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie podatku dochodowego od osób prawnych za 2001r. oddala skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
6113 Podatek dochodowy od osób prawnych
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Kontroli Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/5

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w K. decyzją z dnia [...] listopada 2003r. Nr [...] określił I. S.A. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za rok 2001 w wysokości 301.571 zł. Decyzja ta stała się ostateczna, gdyż Spółka nie złożyła od niej w ustawowo określonym terminie odwołania.

Wnioskiem z 10 lutego 2004r. pełnomocnik Spółki wystąpił do Dyrektora Izby Skarbowej w K. o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji z uwagi na fakt, iż została wydana z rażącym naruszeniem prawa materialnego i procesowego w postaci art. 120, art. 122 i art. 187 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.; dalej ord. pod.) oraz art. 15 ust. 4 w związku z art. 12 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2000r. Nr 54 poz. 654 z późn. zm.; dalej u.p.d.o.p.). W zakresie prawa procesowego wskazał, iż organ kontroli skarbowej w ramach postępowania dowodowego i oceny zgromadzonych dowodów pominął przedstawiony w trakcie kontroli kosztorys budynku E oraz ustalił, iż kosztorys uproszczony płyt fundamentowych dotyczył wszystkich robót fundamentowych na blokach D, F, G. Organ kontroli w zaskarżonej decyzji ustalił że wartość prac na dzień 31 grudnia 2001 r., na budynku bloku E wynosiła 900.000 zł. i kwotę tą w wydanej decyzji wyłączył z kosztów uzyskania przychodów podatnika w 2001r. Pominął przedmiotowy kosztorys, który wartość prac a zarazem kosztów poniesionych na wybudowanie bloku E określał na kwotę 364.427,08 zł i tym samym zawyżył koszty uzyskania przychodu które następnie wyłączył z kosztów działalności o kwotę 535.572,92 zł. W zakresie kosztorysu płyt fundamentowych organ podatkowy nie wziął pod uwagę faktu, że kosztorys ten dotyczy jednego z bloków i przy ustalaniu wartości prac fundamentowych bloków D,F,G winien kwotę 6 676,57 zł., pomnożyć razy 3 co daje wartość prac a zarazem kosztów poniesionych na budowę fundamentów bloków w wysokości 20 029,71 zł. Łącznie kwota poniesionych kosztów w 2001 r., na budowę przedmiotowych bloków D,E,F,G, wynosi 555.602,63 zł., a nie jak ustalił organ kontroli kwotę 1 100.000 zł. W związku z powyższym ewentualna kwota podlegająca wyłączeniu z kosztów działalności podatnika winna wynosić 555.602,63 zł.

W zakresie podniesionych zarzutów naruszenia prawa materialnego pełnomocnik wskazał, iż zgodnie z przywołanymi przepisami u.p.d.o.p podatnik może do kosztów uzyskania przychodów zaliczyć wydatki poniesione w roku podatkowym, w którym otrzymał pieniądze od kontrahenta, w sytuacji gdy usługę wykonał na jego rzecz w tym samym roku podatkowym, a nie jak chciały tego organy w roku, w którym dokonał sprzedaży usługi wystawiając fakturę VAT. W rozpatrywanej sprawie podatnik w 2001 r. pobrał od kontrahentów pieniądze nie przekraczające kwoty 50 % wartości umówionego wynagrodzenia za usługę budowlaną od każdego z nich. W roku 2001 rozpoczął również budowę bloków D,E,F,G, które na koniec 2001r. przedstawiały wartość wykonanych prac wskazaną w kosztorysach. W świetle powyższego podatnik w 2001r. wykonał usługę w rozumieniu art. 12 ust.4 u.p.d.o.p. i otrzymane kwoty mógł zaliczyć do przychodów w danym roku podatkowym, co pozwalało mu koszty poniesione na realizację umów zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w roku 2001 r. Pismem z dnia 18 lutego 2004r. pełnomocnik Spółki podtrzymał zaprezentowaną argumentację, wskazując, iż interpretacja prawa zastosowana przez organ powodowałaby, iż podatnikowi przysługiwało prawo potrącenia kosztów poniesionych w roku 2001r., albowiem podatnik w tym roku otrzymał przychody o których mowa w art.12 ust.1 i 4 u.p.d.o.p., wykonując usługę budowlaną oraz pobierając od kontrahentów środki pieniężne co stanowi przesłankę zaliczenia ich do przychodów o których mowa w art.12 ust.1 i 4 u.p.d.o.p.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6113 Podatek dochodowy od osób prawnych
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Kontroli Skarbowej