Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Ewa Izabela Fiedorowicz (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Katarzyna Owsiak, sędzia WSA Anna Zaorska, Protokolant specjalista Robert Powojski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 stycznia 2020 r. sprawy ze skargi P.K. na decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] kwietnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności byłego członka zarządu wraz z pozostałymi członkami zarządu oraz spółką za zaległości spółki z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za okresy rozliczeniowe od lutego 2013 r. do stycznia 2014 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej na rzecz P.K. kwotę 980 zł (słownie: dziewięćset osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
P. K. (dalej: strona, skarżący) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej (dalej organ odwoławczy lub Minister RPiPS) z [...] kwietnia 2019 r. w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności strony jako byłego członka zarządu T. [...] sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej spółka) za zaległości spółki z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za okres od lutego 2013 r. do stycznia 2014 r.
Z uzasadnienia powyższej decyzji wynikało, że Prezes Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) decyzją z [...] listopada 2017 r. orzekł o odpowiedzialności skarżącego jako byłego członka zarządu za zaległości spółki z tytuły wpłat na PFRON za okres od lutego 2013 r. do stycznia 2014 r. w kwocie głównej 32.946 zł wraz z odsetkami w kwocie 11.656 zł na T., L.M. oraz T.D..
Organ odwoławczy ustalił, że skarżący w okresie od 7 marca 2013 r. do 28 lutego 2014 r. pełnił funkcję członka zarządu w ww. spółce, co potwierdzała uchwała nr 3 Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników spółki z 7 marca 2013 r. oraz uchwała nr 2 Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników spółki z 28 lutego 2014 r. Zobowiązanie za okres od lutego 2013 r. (płatne do 20 marca 2013 r.) do stycznia 2014 r. (płatne do 20 lutego 2014 r.) powstało w czasie sprawowania przez stronę funkcji członka zarządu. Ponadto egzekucja z majątku spółki okazała się bezskuteczna - postanowieniem z [...] marca 2016 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W.umorzył postępowanie egzekucyjne prowadzone wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji. Organ egzekucyjny wskazał, że dokonano skutecznego zajęcia rachunków bankowych, jednakże brak było na nim środków pieniężnych umożliwiających realizację zajęć egzekucyjnych. Zajęcia wierzytelności u kontrahentów spółki okazały się nieskuteczne. Ponadto tytuły wykonawcze wielokrotnie przydzielane były do służby poborcy skarbowemu, jednakże nie udało się wyegzekwować całości dochodzonej należności. Ustalono także, że spółka miała majątek w postaci nieruchomości, jednakże - jak wskazał organ odwoławczy - była ona przedmiotem prowadzenia egzekucji z nieruchomości przez komornika sądowego, o czym organ egzekucyjny poinformował pismem z 20 października 2015 r.
Minister RPiPS stwierdził, że skarżący w okresie kiedy był członkiem zarządu spółki mógł i powinien doprowadzić do dobrowolnego spełnienia świadczenia, tj. wpłat na PFRON, nie czekając na skierowanie postępowania w tym zakresie na drogę postępowania egzekucyjnego. Organ odrzucił argumentację strony, zgodnie z którą w spółce panował podział ról - sprawami finansowymi i majątkowymi zajmował się wyłącznie AT, a skarżący nie miał wpływu i nie wiedział o istniejących zobowiązaniach wobec PFRON.
Odnosząc się do zarzutu strony, dotyczącego wadliwości prowadzonego postępowania egzekucyjnego, organ odwoławczy zajął stanowisko, że zastrzeżenia dotyczące prawidłowości prowadzonego postępowania egzekucyjnego mogą być podnoszone i badane w trybie przewidzianym dla danego postępowania egzekucyjnego, nie zaś przed organem podatkowym.