Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Waldemar Śledzik (sprawozdawca), Sędziowie sędzia del. SO Agnieszka Baran, sędzia WSA Jarosław Trelka, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 21 marca 2019 r. sprawy ze skargi K. K. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wniosku o umorzenie postępowania egzekucyjnego oddala skargę
Organ egzekucyjny [...] Urzędu Skarbowego W. wszczął i prowadził postępowanie egzekucyjne w stosunku do majątku A. K. i K. K. (dalej także: "Skarżąca", "Strona") m.in. na podstawie tytułów wykonawczych o nr [...], [...], [...], [...] i [...] wystawionych przez Burmistrza Gminy B..
Zawiadomieniem z dnia 6 maja 2014 r. organ egzekucyjny dokonał zajęcia wynagrodzenia za pracę w Politechnice Warszawskiej. Przedmiotowe zawiadomienie wraz z odpisami ww. tytułów wykonawczych zostało doręczone Stronie w dniu 12 maja 2014 r.
W odpowiedzi na zajęcie Biuro Spraw Osobowych P. pismem z dnia 15 maja 2014 r. poinformowało o przeszkodach w realizacji zajęcia jako przyczynę wskazując na brak aktualnego zatrudnienia wymienionych w zawiadomieniu osób.
Następnie zawiadomieniem z dnia 17 lipca 2014 r. organ egzekucyjny dokonał zajęcia nadpłaty podatku A. K. wynikającej z rozliczenia rocznego PIT-37 za 2013 r., natomiast zawiadomieniem z dnia 6 sierpnia 2014 r. dokonał zajęcia nadpłaty podatku K. K. wynikającej z rozliczenia rocznego PIT-37 za 2013 r. Kolejnym zawiadomieniem, w dniu 14 maja 2015 r. dokonano zajęcia nadpłaty podatku A. K. i K. K. za 2014 r.
W wyniku zastosowanych środków egzekucyjnych, organ egzekucyjny uzyskał kwotę umożliwiającą pokrycie w całości należności objętych tytułami wykonawczymi nr [...] i [...] oraz w części należności objętych tytułem wykonawczym nr [...].
Pismem z dnia 5 kwietnia 2016 r. K. K. wniosła w trybie art. 59 § 1 pkt 4 i 7 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji o umorzenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie tytułów wykonawczych z dnia 7 sierpnia 2013 r. o nr [...], [...], [...], [...] i [...].
W uzasadnieniu Skarżąca wskazała, iż decyzją Burmistrza Gminy B. została pozbawiona praw strony w postępowaniach podatkowych za lata 2009-2013 w taki sposób, że w każdej z tych decyzji została prawidłowo określona jako strona postępowania, a jednocześnie pominięto ją jako podatnika, któremu zgodnie z właściwością miejscową i rzeczową doręcza się decyzję. W ocenie Strony z uwagi na fakt, iż nie skierowano do niej żadnej decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego za ww. lata, zgodnie z art. 21 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm., dalej także "O.p."), obowiązek podatkowy w ogóle nie powstał. Również nie doręczono Skarżącej żadnego upomnienia dotyczącego istnienia zaległości podatkowych za lata 2009-2013, a doręczenie takiego upomnienia zobowiązanemu i osobno jego małżonkowi, niebędącemu zobowiązanym, zgodnie z art. 15 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2017 r., poz. 1201 ze zm., dalej także "u.p.e.a.") jest warunkiem koniecznym do prowadzenia egzekucji z majątku wspólnego zobowiązanego i jego małżonka.
Wobec powyższego, Strona wskazała, że nie może być wskazana jako zobowiązana w żadnym z ww. tytułów wykonawczych, a prowadzenie egzekucji z Jej majątku oraz majątku wspólnego jest pozbawione podstaw prawnych.