1) art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f. premiował ulgą zbycie nieruchomości, z którymi podatnik był osobiście związany poprzez zameldowanie na pobyt stały przez nie krócej niż 12 miesięcy - ta okoliczność jest kluczowa i stanowi przesłankę preferencji.
Tym samym za bezsporne uznała spełnienie ww. warunku. Nieruchomość (do zabudowy w 1990 r.) była od kupienia jej (latem 1939 r.) własnością rodziny Skarżącego, a on sam zamieszkiwał na niej od 1996 r. do 2001 r. oraz od 2007 r. do 2011 r. - będąc w tym okresie także zameldowany przez więcej niż 12 miesięcy. Według Skarżącego sporne zatem było jedynie, czy dodatkowa okoliczność - złożenie oświadczenia (przewidzianego w świetle art. 21 ust. 21 u.p.d.o.f.) - istotnie może warunkować zwolnienie, skoro spełniona jest sytuacja, którą ustawodawca uznaje za preferowaną,
2) wymóg dotyczący złożenia oświadczenia ma charakter jedynie techniczny i nie należy go traktować szczególnie formalistycznie, tym bardziej, że (sprzecznie z art. 45 u.p.d.o.f.) minister właściwy do spraw finansów nie wprowadził ani w deklaracji podatkowej, ani w odrębnym druku wzoru takiego oświadczenia,
3) wymóg w postaci złożenia oświadczenia - po uchyleniu z dniem 1 września 2009 r. art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f. został specyficznie "ukryty", tzn. od 2009 r. nie był już zawarty wprost w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych ale wynikał z art. 8 ust. 3 ww. ustawy nowelizacyjnej, która odsyłała do nieobowiązujących już przepisów. Uzyskanie wiadomości na temat oświadczenia wymagało więc nie tylko znalezienia przez Stronę przepisu obowiązującego (art. 8 ust. 3 nowelizacji) ale także umiejętności odszukania przepisu nieobowiązującego - jego wersji z 2007 r. Wymaga to znajomości technik legislacyjnych, tzn. umiejętności chronologicznego przeszukiwania dzienników ustaw i porównywania wersji tekstów, które - mimo, że publicznie dostępne - nie oferują tekstów jednolitych na określoną datę,
4) niewątpliwie preferowanym przez ustawodawcę stanem jest zamieszkanie w nieruchomości przez określony czas, a nie to czy złożył on w sprawie oświadczenie. Interpretowanie przepisów w ten sposób, że ulga ma preferować składanie oświadczeń byłoby wynaturzeniem woli ustawodawcy i nie spełniałoby testu logiki. W szczególności oświadczenie nie służy zwalczaniu nieuczciwych zachowań - ponieważ skorzystanie z ulgi gdy faktycznie podatnik ma do tego materialnie prawo nie jest nieuczciwe,
5) oświadczenie nie jest jedynym możliwym dla organu podatkowego źródłem informacji o tym, że podatnik spełnia warunki ulgi. Zameldowanie jest czynnością urzędową, którą mogą potwierdzić właściwe organy meldunkowe i częstokroć sam organ ma te informacje w swoich zasobach w związku z rozliczeniami podatkowymi w zakresie u.p.d.o.f. albo w związku z otrzymywanymi aktami notarialnymi, gdzie informacje takie są opisywane w oświadczeniach stron. Zatem nawet bez złożenia oświadczenia przez podatnika organ podatkowy miał obowiązek (art. 122, 180 § 1 i art. 187 § 1 O.p.) dokonać własnych ustaleń w tym zakresie i zastosować ulgę - korzystając z dostępu do bazy PESEL albo poprzez wystąpienie z zapytaniem do właściwego organu meldunkowego,