Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Krawczak (sprawozdawca), sędzia WSA del. Marek Kraus, sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz, Protokolant Urszula Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 listopada 2013 r. sprawy ze skargi I. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy oraz określenia kwoty podatku do zapłaty w podatku od towarów i usług za sierpień i wrzesień 2011 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz I. J. kwotę 1.500 zł (słownie: tysiąc pięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Naczelnik Urzędu Skarbowego W. po wszczęciu postępowania kontrolnego wobec Iwony Jaroń (dalej jako: "Skarżąca" lub "Strona") w zakresie wywiązywania się z obowiązków dotyczących podatku od towarów i usług za sierpień i wrzesień 2011r., postanowieniem z dnia [...] stycznia 2012r., wszczął postępowanie podatkowe w zakresie podatku od towarów i usług za sierpień i wrzesień 2011 r.
Organ ustalił, iż w deklaracji VAT-7 za sierpień 2011 r. Skarżąca wykazała nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy w wysokości 22 428,00 zł, zaś w deklaracji za wrzesień 2011 r. w wysokości 32 829,00 zł. W związku z ustaleniami kontroli organ pierwszej instancji przedłużył termin zwrotu kwoty 22 428,00 zł (wynikającej z deklaracji VAT-7 za sierpień 2011r.) oraz kwoty 32 829.00 zł (wynikającej z deklaracji VAT-7 za wrześień 2011r.) do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatku od towarów i usług.
Następnie decyzją z dnia [...] lipca 2012 r. dokonał rozliczenia podatku od towarów i usług za sierpień i wrzesień 2011r. W uzasadnieniu decyzji wskazał, iż w toku czynności kontrolnych ustalono, że Skarżąca w okresie objętym kontrolą prowadziła działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia domu opieki nad osobami w podeszłym wieku, przewlekle chorymi lub osobami niepełnosprawnymi, pod nazwą O. "I. ", znajdującego się w W., przy ul. K. Ponadto w kontrolowanym okresie Skarżąca prowadziła budowę obiektu z przeznaczeniem na dom opieki społecznej w W. na działkach nr 284/3 i 284/4. Organ zaznaczył, iż w toku kontroli ustalono, że sumy wartości netto oraz podatku VAT wynikające z ewidencji sprzedaży VAT za sierpień i wrzesień 2011 r. są zgodne z wartościami wykazanymi w deklaracjach VAT-7 złożonych za te same okresy rozliczeniowe. Skarżąca dokonała sprzedaży usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzącyeh działalności gospodarczej, dokumentując ją fakturami. Faktury te w swej treści zawierają opis: "pobyt w O. w miesiącu sierpniu 2011r." lub odpowiednio w miesiącu wrześniu 2011 r.
Naczelnik Urzędu Skarbowego ustalił, że Skarżąca zawierała umowy z pensjonariuszami (lub ich opiekunami), które gwarantowały pensjonariuszom: zakwaterowanie w obiekcie "I.", wyżywienie, mycie i pielęgnację ciała, opiekę pielęgniarską, opiekę lekarską internisty raz w tygodniu (i w razie potrzeb) pranie odzieży. Na podstawie zebranego materiału organ pierwszej instancji uznał, iż Skarżąca w kontrolowanym okresie świadczyła usługi pomocy społecznej (zgodnie z określeniem przedmiotu działalności gospodarczej w zaświadczeniu o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej z dnia 9 listopada 2009 r.: 87.30.Z - pomoc społeczna z zakwaterowaniem dla osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych).
Organ pierwszej instancji wskazał, że w kontrolowanym okresie obiekt "I." nie posiadał pozwolenia wojewody zgodnie z art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2004r., Nr 64, poz. 593, z późn. zm. - dalej: "ustawa o pomocy społecznej") na działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku - co potwierdziła Skarżąca w oświadczeniu z dnia 25 sierpnia 2011 r., złożonym do protokołu kontroli. Ponadto obiekt "I." nie spełniał także warunków, wymaganych przez przepisy art. 68 ust. 4-5 ustawy o pomocy społecznej (dotyczących m. in. barier architektonicznych, pokoi o odpowiednim metrażu w przeliczeniu na osobę), niezbędnych do ubiegania się o zgodę wojewody na prowadzenie takiej placówki. W związku z powyższym organ pierwszej instancji uznał, iż w sprawie ma zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej: "u.p.t.u.").