Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Pinkowski (spr.), Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Asesor WSA Sylwester Golec, Protokolant Marcin Bącal, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 września 2005 r. sprawy ze skargi K i J B na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W z dnia [...] kwietnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 r. oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/8

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] kwietnia 2005 roku o nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w W utrzymał w mocy decyzję nr [...] z dnia 4 stycznia 2005 roku, na mocy której Naczelnik Urzędu Skarbowego W określił K i J, małżonkom B, zwanym dalej Skarżącym, wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 1999 w wysokości [...] zł. Różnica pomiędzy zobowiązaniem określonym tą decyzja a zobowiązaniem wykazanym w zeznaniu Skarżących wyniosła [...] zł.

W uzasadnieniu decyzji Dyrektor Izby Skarbowej w W podniósł, iż organ podatkowy I instancji w sposób prawidłowy ustalił, że na mocy aktu notarialnego z dnia [...] października 1991 roku J B nabył własność wybudowanego z funduszy Skarżących domu jednorodzinnego wraz z prawem wieczystego użytkowania działki gruntu [...] o powierzchni [...] metrów kwadratowych przy ul.[...] , natomiast w dniu [...] grudnia 1997 roku Skarżący złożyli do Wydziału Architektury Urzędu Gminy W. [...] zawiadomienie o zakończeniu budowy. Wydział ten nie zgłosił do tego zawiadomienia sprzeciwu i wydał poświadczenie przyjęcia zgłoszenia użytkowania budynku mieszkalnego. Na podstawie tego zaświadczenia Urząd Gminy W. [...] nadał numer dla tegoż budynku.

Organ podatkowy II instancji stwierdził także, że Naczelnik Urzędu Skarbowego W zasadnie uznał, iż ustawa z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r., nr 14, poz. 176 ze zm.; dalej zwana updof) nie definiuje pojęcia budowy i w związku z powyższym dla celów wykładni art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. b, e i f updof w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 1997 roku należy przyjąć znaczenie nadane temu terminowi przez ustawę z dnia 7 lipca 1994 roku - Prawo budowlane (Dz.U. nr 89, poz. 414, ze zm.) w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 1998 roku. Zgodnie z tą ustawą roboty budowlane można rozpocząć na podstawie prawomocnego pozwolenia na budowę, natomiast o zakończeniu budowy świadczy spełnienie przez inwestora warunków przystąpienia do użytkowania obiektu budowlanego, w szczególności zaś złożenie zawiadomienia o zakończeniu budowy przewidzianego w art. 54 Prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 2001 roku o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. nr 134, poz. 1509) podatnicy, którzy w latach 1992-1996 nabyli prawo do odliczenia od dochodu wydatków poniesionych na cele określone w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. b, e i f updof w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 1997 roku i dokonali dalszych wydatków na budowę tego budynku mieszkalnego, nadbudowę lub rozbudowę tego budynku na cele mieszkaniowe lub przebudowę tego strychu, suszarni albo przystosowanie innego pomieszczenia na cele mieszkaniowe oraz wykończenie tego lokalu mieszkalnego w nowo wybudowanym budynku mieszkalnym do dnia zasiedlenia tego lokalu, przysługuje prawo do odliczenia tych wydatków na zasadach określonych w art. 26 updof w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 1997 roku.

Strona 1/8