Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty i określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 rok
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA Krystyna Chustecka (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko, Sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Protokolant Robert Powojski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi Z. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty i określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 rok 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości.

Uzasadnienie strona 1/4

Decyzją z dnia [...] lipca 2009r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. po rozpatrzeniu odwołania Z. L. - Skarżącego w niniejszej sprawie, utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia [...] maja 2009r. w sprawie odmowy stwierdzenia nadpłaty w tym podatku w kwocie 52,20 zł i określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006r. w kwocie 5.608,00zł.

Powyższa decyzja została wydana na podstawie następującego stanu faktycznego sprawy.

W dniu 19 kwietnia 2007r. skarżący złożył zeznanie podatkowe za 2006r. na druku PIT-37, w którym błędnie wykazał kwotę 26,10zł jako kwotę "do zapłaty" zamiast jako "nadpłatę podatku dochodowego". Składając zeznanie Skarżący dokonał wpłaty ww. kwoty na konto Urzędu Skarbowego. W dniu 4 lutego 2008r. Skarżący złożył korektę ww. zeznania rocznego za 2006r., w której prawidłowo wykazał kwotę 26,10zł jako należną nadpłatę oraz wniosek o zwrot nadpłaty w tym podatku w kwocie 52,20zł.

W dniu 7 kwietnia 2008r. Skarżący wycofał powyższy wniosek, składając jednocześnie drugi wniosek, który wycofał w dniu 4 grudnia 2008r., a w dniu 5 grudnia złożył następny wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych w kwocie 52,20zł wraz z załącznikami. W związku z powyższym organ podatkowy I instancji pismem z dnia 5.01.2009r. wezwał Skarżącego do złożenia prawidłowej korekty zeznania PIT-37 za 2006r. tj, zgodnej z załączonymi dokumentami oraz przedłożenia do wglądu dokumentów potwierdzających zasadność dokonanych odliczeń wydatków rehabilitacyjnych.

Z uwagi na niedostarczenie żądanych dokumentów, Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego W., postanowieniem z dnia [...] lutego 2009r. wszczął postępowanie podatkowe w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006r. W wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego stwierdzono, że przedstawione przez Skarżącego dokumenty nie spełniają wymogów określonych przepisami art. 26 ust. 7a pkt 14 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. - o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2005r. Nr 14, poz. 176 ze zm. dalej jako "updof"), uprawniających do odliczenia od dochodu wydatków w kwocie 2.280,00 zł na używanie samochodu osobowego stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa. W tej sytuacji Naczelnik Urzędu Skarbowego, decyzją z dnia [...] maja 2009r. określił zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006r. w kwocie 5.808,00 zł oraz odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008r. w kwocie 52,20 zł.

Skarżący pismem z dnia 29 maja 2009r. złożył odwołanie zarzucając naruszenie przepisów art. 26 ust. 7a pkt 14 w związku z art. 26 ust. 7c updof poprzez nieuznanie wydatków poniesionych przez niego na używanie samochodu osobowego dla potrzeb związanych z przewozem na zabiegi leczniczo - rehabilitacyjne w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280,00 zł, jako odliczenia od dochodu. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że jako osobie niepełnosprawnej z stałą dysfunkcją narządu ruchu, przysługuje mu odliczenie wydatków na przewozy na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne (według art. 26 ust.7c updof). W jego ocenie z ustawy wynika, że skorzystanie z tego odliczenia w kwocie 2280 zł, nie wymaga udokumentowania wysokości wydatków w formie faktur bądź rachunków. Jednocześnie zaznaczył, że zalecenia rehabilitacji były koniecznym warunkiem do przywrócenia funkcji zdrowotnych.

Strona 1/4