Sprawa ze skargi na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Cieśla (spr.), , Sędzia WSA Wojciech Mazur, Sędzia WSA Grzegorz Czerwiński, Protokolant Mariusz Gąsiński-Goc, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 sierpnia 2006 r. sprawy ze skargi S. K. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. z dnia [...] lutego 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy. I. uchyla zaskarżoną decyzję II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku,

Uzasadnienie strona 1/4

Postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2003 roku Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla W. na podstawie art. 119 § 1 i art.121 § 4 i § 5 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 roku o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968.) nałożył na D. i L. J. jednorazową grzywnę w celu przymuszenia w wysokości [...] zł.

W uzasadnieniu tego postanowienia organ stwierdził, że nałożenie grzywny jest niezbędne, gdyż D. i L. J. nie wykonali obowiązku rozbiórki dobudowanej części budynku warsztatu samochodowego składającego się z pomieszczenia przygotowawczego, kabiny lakierniczej, dwóch pomieszczeń socjalnych oraz pomieszczenia biurowego, wynikającego z ostatecznej decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w M. z dnia [...] sierpnia 2001 roku.

Na powyższe postanowienie zażalenie złożył L. J. wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia.

Postanowieniem z dnia [...] października 2003 roku M. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego uchylił zaskarżone postanowienie w części dotyczącej wysokości nałożonej na zobowiązanych grzywny i określił jej wysokość na kwotę [...] zł , zaś w pozostałej części utrzymał zaskarżone postanowienie w mocy.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia M. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego stwierdził, że nałożony na D. i L. J. obowiązek jest wymagalny i podlega wykonaniu. Skarżący otrzymali upomnienie w dniu 24 czerwca 2003 roku, a tytuł wykonawczy oraz postanowienie o nałożeniu grzywny wydane zostały w dniu [...] sierpnia 2003 roku. Ponieważ wysokość grzywny została ustalona błędnie przez organ I instancji, konieczne było dokonanie korekty postanowienia w tej części. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego oparł się na komunikacie z dnia 28 sierpnia 2003 roku a więc nie obowiązującym w dacie wystawienia tytułu wykonawczego. Tymczasem za podstawę ustalenia wysokości grzywny należało przyjąć cenę metra kwadratowego powierzchni użytkowej budynku obowiązującą w kwartale, w którym wydano postanowienie o nałożeniu grzywny. Cena ta wynosiła w dacie orzekania 2071 zł (Dz. Urz. GUS z 2003 r. Nr 5, poz.30).

Nadto organ odwoławczy wskazał, iż z uwagi na wątpliwość co do powierzchni budynku dokonał w dniu 20 października 2003 roku kontrolnych pomiarów pomieszczeń obiektu przeznaczonego do rozbiórki ustalając, iż powierzchnia budynku wynosi 221,765 m2.

Na powyższe postanowienie M. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego złożyli L. i D. J. podnosząc zarzut naruszenia art.7, art.8, art.9, art.77, art.89 i art.107 kpa.

Po rozpatrzeniu skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 11 marca 2005 r. w sprawie o sygn. 7/IV SA 4761/03 uchylił zaskarżone postanowienie .

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, iż w wyniku wniesienia przez skarżących zażalenia organ odwoławczy zmienił wysokość orzeczonej wobec nich przez organ I instancji grzywny z [...] zł na [...] zł. Wobec powyższego na skutek orzeczenia organu II instancji nastąpiło pogorszenie sytuacji skarżących. Przepis art. 139 kpa pozwala wprawdzie organowi odwoławczemu na wydanie decyzji na niekorzyść strony odwołującej jeśli zaskarżona decyzja (lub postanowienie) rażąco narusza prawo lub rażąco narusza interes społeczny. Jednak zdaniem Sądu, w sprawie tej nie wystąpiły wskazane przesłanki pozwalające organowi odwoławczemu orzec na niekorzyść osób odwołujących się.

Strona 1/4