Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Włodzimierz Gurba (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Aneta Trochim-Tuchorska, asesor WSA Konrad Aromiński, Protokolant refrerent Katarzyna Dorota Wielgosz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 października 2021 r. sprawy ze skargi K.K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] października 2020 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2014 r., 2015 r., 2016 r. 1) oddala skargę w części zaskarżonej decyzji dotyczącej określenia podatku do zapłaty na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie dotyczącym grudnia 2014 r., grudnia 2015 r. i marca 2016 r. 2) uchyla zaskarżoną decyzję w pozostałej części, 3) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. na rzecz K.K. kwotę 2.000 zł (słownie: dwa tysiące złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
K.K. (dalej: "Skarżąca", "Strona", wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. dalej: "DIAS" lub "Organ odwoławczy") z [...] października 2020 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2014 r., 2015 r., 2016 r.
Zaskarżona decyzja została wydana w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.
1.1. Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. (dalej: "NUS", "Organ pierwszej instancji") decyzją z [...] grudnia 2019 r., określił Skarżącej wysokość zobowiązania podatkowego, podatku do wpłaty, kwoty nadwyżki podatku za poszczególne okresy rozliczeniowe 2014 r., 2015 r., 2016 r. Ponadto Organ pierwszej instancji określił Skarżącej wysokość nadpłaty za: marzec 2015 r., maj 2015 r., czerwiec 2015 r. W uzasadnieniu NUS wskazał, że Skarżąca wystawiła niedokumentujące rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, tzw. puste faktury, tytułem usług budowlanych na rzecz T. S.A. oraz podmiotów powiązanych osobowo, tj. S. sp. z o.o. i S. sp. z o.o. Ponadto stwierdzono, że Strona bezpodstawnie dokonała zmniejszenia podatku należnego, dokonując korekt wystawionych faktur oraz niezasadnie odliczyła podatek naliczony z faktur dokumentujących nabycie lokalu mieszkalnego.
1.2. Nie zgadzając się z zapadłym w sprawie rozstrzygnięciem Skarżąca złożyła odwołanie zarzucając decyzji naruszenie:
- art. 120, art. 121, art. 124, art. 125 oraz art. 210 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.; Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn, zm.), dalej: O.p. polegające na świadomym i celowym łamaniu wszelkich zasad postępowania podatkowego przez organ podatkowy, złośliwym i nieobiektywnym pozostawaniu przy nieprawidłowym stanowisku przy jednoczesnym nie podjęciu prób ustosunkowania się do złożonych dowodów i wyjaśnień;
- art. 122, art. 187 § 1, art. 180 § 1, art. 188. art. 191 oraz art. 210 § 4 w zw. z art. 210 § 1 pkt 6 O.p. polegające na:
- odmówieniu przeprowadzenia dowodów wskazanych przez Stronę na okoliczność przebiegu transakcji pomiędzy Podatnikiem a jej kontrahentami, w tym co do zakresu prac, co skutkowało odebraniem prawa do czynnego udziału w postępowaniu, uniemożliwiło poznanie całokształtu stanu faktycznego sprawy i zrealizowanie zasady prawdy obiektywnej;
- zaniechaniu przez organ podatkowy podjęcia skutecznego wyjaśnienia przebiegu transakcji dokonywanych przez skarżącą ze spółką T. S.A., S. Sp. z o.o., S. Sp. z o.o. oraz przesłuchania w tym celu świadków zgłoszonych przez Stronę, zignorowaniu dokumentów uznanych za dowód i włączonych do niniejszego postępowania oraz pominięciu, bądź uznania za niewiarygodne spójnych zeznań świadków i Strony w zakresie wykonanych robót;
- 187 § 1 w związku z art. 122 O.p. polegające na niedokonaniu weryfikacji twierdzeń Podatnika o bezskuteczności jego starań w zakresie uzyskania od sprzedawców potwierdzenia wykonanych robót i ich zakresu od podmiotów, na rzecz których zostały wykonane;