Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Dariusz Zalewski, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko (sprawozdawca), sędzia WSA Katarzyna Golat, Protokolant referent stażysta Agata Próchniewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi T. Sp. z o.o. Sp. komandytowa z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] września 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) stwierdza, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz T. Sp. z o.o. Sp. komandytowa z siedzibą w W. kwotę 457 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Skarżąca - T. sp. z o.o. z siedzibą w W., 31 maja 2012r. złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej (uzupełniony pismem z 10 sierpnia 2012r.) dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych.
We wniosku spółka wskazała, że prowadzi działalność głównie w zakresie: robót budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków, budową obiektów inżynierii lądowej i wodnej, specjalistycznych robót budowlanych, kupnem i sprzedażą nieruchomości na własny rachunek, zarządzaniem nieruchomościami oraz działalnością w zakresie architektury.
W dniu 8 listopada 2006 r. nabyła prawo użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z prawem własności usytuowanych na niej budynków, w celu wybudowania na tej nieruchomości budynku mieszkalno-usługowego, a następnie sprzedaży lokali w tym budynku. Prawo użytkowania wieczystego zostało ustanowione na rzecz poprzedniego użytkownika wieczystego 9 czerwca 1995 r. w umowie z W. Skarżaca spółka przejęła obowiązki wynikające z umowy o użytkowanie wieczyste, w szczególności co do sposobu korzystania z nieruchomości oraz co do terminu jej zagospodarowania. Termin zagospodarowania nieruchomości, ustalony w umowie dla poprzedniego użytkownika wieczystego, był kilkukrotnie przedłużany. W rezultacie, na dzień nabycia prawa użytkowania wieczystego przez Skarżącą, umowa o użytkowanie wieczyste określała termin rozpoczęcia budowy na 31 stycznia 2007 r. oraz termin zakończenia budowy na 31 grudnia 2008 r.
W związku z tym, że rozpoczęcie oraz zakończenie zabudowy nieruchomości było niemożliwe we wskazanych powyżej terminach, Skarżąca 7 lutego 2007 r. złożyła do W. wniosek o zmianę terminów zagospodarowania nieruchomości, wskazując w nim przesłanki uzasadniające, iż przekroczenie zagospodarowania nieruchomości w pierwotnym terminie nie było przez nią zawinione, lecz wynikało z przyczyn od niej niezależnych, bądź działań podjętych przez poprzedniego użytkownika wieczystego przed dniem zakupu prawa użytkowania wieczystego (zwracając w szczególności uwagę na długotrwałe postępowanie w sprawie wydania poprzedniemu użytkownikowi wieczystemu decyzji o warunkach zabudowy, które zostało ostatecznie zakończone 14 marca 2007 r., na przebieg którego nie miała wpływu). Skarżąca, nabywając prawo użytkowania wieczystego, weszła w prawa i obowiązki poprzedniego użytkownika wieczystego, wobec czego była związana krótkim terminem zabudowy nieruchomości wyznaczonym dla poprzedniego użytkownika. W trakcie starań o przedłużenie terminów zabudowy, wielokrotnie wskazywała na te oraz inne przyczyny uzasadniające jej stanowisko.
Jednym z podstawowych warunków kontraktowych pomiędzy Skarżącą a poprzednim użytkownikiem było uzyskanie przez poprzedniego użytkownika decyzji o warunkach zabudowy, a następnie jej przeniesienie na Skarżącą. W dacie nabycia prawa użytkowania wieczystego przez Skarżacą (8 listopada 2006 r.) decyzja o warunkach zabudowy nie była ostateczna, w związku z czym jakiekolwiek czynności prawne ze strony Skarżącej zmierzające do rozpoczęcia inwestycji (w szczególności uzyskanie pozwolenia na budowę) zostały wstrzymane lub ograniczone do czasu uprawomocnienia się decyzji o warunkach zabudowy - co nastąpiło dopiero 14 marca 2007r. - a następnie jej przeniesienia na Skarżącą - co nastąpiło 25 maja 2007 r. Postępowanie w przedmiocie wydania decyzji o warunkach zabudowy trwało prawie 2 lata.