Nakaz złożenia przez podatników oświadczenia co do warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f. oraz stosownie do art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw nie spełniał wymogów konstytucyjnej zasady proporcjonalności. Zestawienie społecznych i ekonomicznych skutków braku złożenia przez podatników oświadczenia z posiadanymi przez organy państwa możliwościami samodzielnej skutecznej kontroli przesłanek zwolnienia poprzez zasięgnięcie informacji z państwowych systemów teleinformatycznych powodowało stan braku zachowania proporcji między obowiązkami podatnika a możliwościami kontroli celów ulgi meldunkowej preferowanych przez państwo. W sytuacji, w której nie budzi wątpliwości, że podatnik zamieszkiwał pod danym adresem i był zameldowany w tym miejscu przez wymagane co najmniej 12 miesięcy uzależnianie uprawnienia do skorzystania z przedmiotowej ulgi od złożenia w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego oświadczenia, w sposób kwalifikowany było sprzeczne z konstytucyjną zasadą proporcjonalności.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Honorata Łopianowska, Sędziowie sędzia WSA Maciej Kurasz (sprawozdawca), sędzia WSA Waldemar Śledzik, Protokolant referent stażysta Agnieszka Dominiak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi J. J. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] października 2017 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. na rzecz J. J. kwotę 6 917 zł (słownie: sześć tysięcy dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
1. Na podstawie przedłożonych akt Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oceniał następujący stan faktyczny: J. J. (dalej: "Strona", "Skarżąca", "Podatnik") sprzedała w dniu 1 sierpnia 2011 r. aktem notarialnym Rep. [...] Nr [...] spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr [...], położone w W. przy ul. [...], za kwotę [...] zł. Nieruchomość Strona nabyła na podstawie umowy darowizny zawartej w dniu [...] lutego 2007 r. Rep. [...] Nr [...]. Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. (dalej: "NUS"), postanowieniem z dnia [...] maja 2017 r. wszczął z urzędu wobec Strony postępowanie podatkowe w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. NUS wystąpił pismami z dnia 11 maja 2017 r. do właściwego miejscowo urzędu skarbowego tj. do Naczelnika Urzędu Skarbowego W. o przesłanie uwierzytelnionej kserokopii umowy darowizny z [...] lutego 2007 r. Rep. [...] nr [...], a także o informację czy Strona złożyła oświadczenie o skorzystaniu z ulgi meldunkowej, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm., zwanej dalej u.p.d.o.f.) Z odpowiedzi na pisma wynikało, że Strona nie złożyła w tym urzędzie deklaracji za 2011 r., w której wykazano dochód ze sprzedaży nieruchomości oraz nie figuruje w ewidencji podatników korzystających z ulgi meldunkowej. Skarżąca nie złożyła również oświadczenia, o którym mowa w przepisach regulujących ulgę meldunkową.
2. Decyzją z dnia [...] lipca 2017 r. NUS określił Skarżącej zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia prawa do lokalu mieszkalnego, dokonanego za aktem notarialnym z dnia 1 sierpnia 2011 r. Rep. [...] nr [...], w kwocie [...] zł. W uzasadnieniu decyzji organ podatkowy stwierdził, że wobec niespełnienia przez Stronę jednego z obligatoryjnych warunków, od którego uzależnione jest prawo do skorzystania z tzw. "ulgi meldunkowej" tj. niezłożenia wymaganego oświadczenia w ustawowym terminie, Strona utraciła prawo do skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 21 u.p.d.o.f. Stąd przy rozliczaniu przychodu ze sprzedaży NUS uznał za koszty uzyskania przychodów wydatki w łącznej kwocie [...] zł poczynione na nieruchomość będącą przedmiotem odpłatnego zbycia, w tracie jej posiadania, udokumentowane fakturami VAT. Nie uwzględnił wydatków poniesionych w kwocie [...] zł, gdyż wydatki te nie spełniały przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 6e u.p.d.o.f. tj. nie są udokumentowane fakturami VAT. Organ podatkowy pierwszej instancji nie uwzględnił także nakładów w kwocie 37.419,92 zł z uwagi na to, że nie mają one charakteru remontowego, ulepszającego, czy modernizacyjnego. Wydatki poniesione na zabudowę kuchenną oraz żarówkę halogenową stanowią element wyposażenia, nie są nakładem na lokal. Podstawa obliczenia podatku wyniosła [...] zł, od której naliczono podatek wg stawki 19%. Ponieważ sprzedaż nastąpiła przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie, uzyskany z tej sprzedaży przychód, stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) i art. 30e ust. 2 u.p.d.o.f. podlegał opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych.