Ponieważ Naczelnik Urzędu Skarbowego prowadzi postępowanie w sprawie stwierdzenia zasadności zadeklarowanego przez Skarżącą zwrotu podatku od towarów i usług za październik 2012 r., jej zaległość objęta tytułem wykonawczym nr [...] , nadal istnieje i jest wymagalna. Brak więc było podstaw do umorzenia postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 59 § 1 pkt 2 u.p.e.a.
W zażaleniu na to postanowienie Skarżąca wniosła o jego uchylenie w całości i umorzenie postępowania egzekucyjnego. Stanowisko organu egzekucyjnego uznała za bezzasadne, ponieważ zakłada ono fizyczny zwrot pieniędzy na rachunek podatnika. Wpływ pieniędzy na rachunek podatnika oznacza brak fizycznej możliwości zaliczenia i prowadzi do egzekucji administracyjnej. Zwrot, o jakim mowa w art. 76b Ordynacji podatkowej oznacza roszczenie podatnika wobec organu podatkowego, powstające z chwilą złożenia stosownego wniosku, a nie z chwilą przeprowadzenia przez organ podatkowy (egzekucyjny) czynności sprawdzających. Zwrot nie oznacza zatem określonej kwoty pieniężnej, lecz jest pewną kategorią normatywną, tak jak inne pojęcia używane przez ustawodawcę w systemie prawa podatkowego, np. dochód, przychód, podstawa opodatkowania, podatek należny, podatek naliczony.
Postanowieniem z [...] marca 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. uchylił postanowienie organu egzekucyjnego i umorzył postępowanie pierwszej instancji.
Wyjaśnił, że trybem właściwym do wydania postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego z uwagi na uznanie za zasadne zarzutów określonych w art. 33 § 1 u.p.e.a. (wykonanie albo umorzenie w całości lub w części obowiązku, przedawnienie, wygaśnięcie lub nieistnienie obowiązku) jest tryb przewidziany w art. 34 § 4 tej ustawy. Natomiast umorzenie postępowania egzekucyjnego w przypadku określonym w art. 59 § 1 pkt 2 u.p.e.a. (obowiązek nie jest wymagalny, został umorzony lub wygasł z innego powodu lub nie istniał) dokonywane jest w trybie określonym w art. 59 § 3 u.p.e.a. Niemniej organ egzekucyjny zobowiązany jest wydać postanowienie w sprawie umorzenia postępowania egzekucyjnego w powyższym trybie, o ile wydanie takiego postanowienia nie nastąpiło w trybie art. 34 u.p.e.a. Wydanie postanowienie w trybie art. 59 u.p.e.a. odbywa się zatem z pewnym zastrzeżeniem, ponieważ może być ono wydane, o ile organ egzekucyjny nie podjął takiego rozstrzygnięcia w trybie art. 34 u.p.e.a. Dyrektor Izby Skarbowej powołał się przy tym na orzecznictwo.
Stwierdził, że wprawdzie korzystając ze środków zaskarżenia określonych art. 33 pkt 1 i art. 59 § 1 pkt 2 u.p.e.a. Skarżąca nie konkretyzuje przesłanek zarzutu przewidzianych tymi przepisami, ale jednak u podstaw jej zarzutów leżą te same argumenty dotyczące wykazania zwrotu podatku od towarów i usług za październik 2012 r. i zaliczenia tego zwrotu na poczet zaległości w tym podatku za wrzesień 2012 r. Postanowienie organu egzekucyjnego w sprawie zarzutów, odmawiające uznania ich za zasadne, zostało utrzymane w mocy postanowieniem z [...] marca 2013 r. Oznacza to, że [...] stycznia 2012 r., w oparciu o art. 34 i art. 59 u.p.e.a., organ egzekucyjny wydał postanowienia, którymi podejmował ocenę merytoryczną zarzutów Skarżącej. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej, należy przyjąć, że postanowienie w trybie art. 34 u.p.e.a. wydane zostało w pierwszej kolejności, ponieważ fakt wydania tego postanowienia Naczelnik Urzędu Skarbowego uwzględnił w uzasadnieniu postanowienia wydanego w trybie art. 59 u.p.e.a.