Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowych wyrobów akcyzowych zharmonizowanych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Kleiber, Sędziowie Sędzia WSA Alojzy Skrodzki (sprawozdawca), Sędzia WSA Aneta Trochim-Tuchorska, Protokolant Maria Nałęcz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi P. z siedzibą w K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowych wyrobów akcyzowych zharmonizowanych 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w P. z dnia [...] lipca 2009r., nr [...] 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Celnej w W. na rzecz P. z siedzibą w K. kwotę 9200 zł (słownie: dziewięć tysięcy dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6111 Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej
Uzasadnienie strona 1/15

Dyrektor Izby Celnej w W., zaskarżoną decyzją, wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r" Nr 8, poz. 60 ze zm, dalej jako Ordynacja), art. 4 ust. 1 pkt 5, art. 8 pkt 2, art. 10 ust. 2, art. 11 ust. 1, art. 55 ust. 1 i ust. 2, art. 62 ust. 1 pkt 1, art. 65 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 ze zm., dalej jako upa ), § 2 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 87, poz. 825 ze zm.), § 2a ust. 1, § 2b ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2004r. w sprawie procedury zawieszenia poboru akcyzy i jej dokumentowania (Dz. U. Nr 89, poz. 849 z późn. zm.) oraz § 13 ust. 1 pkt 5, ust. 2a, ust. 2b i ust. 2d rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2006 r. Nr 72, poz. 500 z późn. zm.), utrzymał w mocy decyzję organu I instancji określającą P. podatek akcyzowy za poszczególne miesiące od lipca do grudnia 2006 r. z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego olejów smarowych.

Naczelnik Urzędu Celnego w P. wskazał, iż w. Spółka dokonywała nabycia wewnątrzwspólnotowego ww. towarów akcyzowych zharmonizowanych o kodach CN 2710 19 81, 2710 19 87 i 2710 19 99, w procedurze zapłaconej akcyzy, w kraju gdzie towary te nie są objęte podatkiem akcyzowym, a następnie dokonywała ich dalszej odsprzedaży na terytorium kraju do S. Sp. z o.o., nie wywiązując się z postanowień art. 55 upa.

Organ I instancji wskazał, że z dniem 1 maja 2004 r. na terytorium kraju zaczęło obowiązywać prawodawstwo WE, w tym również w zakresie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania oraz w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej - odpowiednio:

- Dyrektywa Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz. Urz. UE L 76 str. 1 z późn. zm.) - zwana również Dyrektywą Horyzontalną,

- Dyrektywa Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L Nr 283 str. 51 z późn. zm.) - zwanej również Dyrektywą Energetyczną.

Naczelnik Urzędu Celnego w P. zauważył, iż żadne postanowienia dyrektyw nie zabraniają korzystać państwom członkowskim ze wzorców postępowania, ramowo określonych dyrektywami, do ich stosowania w opodatkowaniu innych wyrobów podatkami pośrednimi na terytoriach tych państw, o ile utrzymywanie lub wprowadzenie innych podatków pośrednich nie spowoduje zwiększenia formalności związanych z przekraczaniem granicy. Zakaz taki nie wynika również z postanowień TWE. Organ I instancji wyjaśnił, iż niektóre produkty energetyczne, zgodnie z art. 2 ust. 4 lit. b (tiret pierwsze) Dyrektywy Energetycznej, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym (w związku z tym, że są wykorzystywane do innych celów niż napędowe lub opałowe), nie oznacza to, iż do tych wyrobów nie stosuje się wspólnotowych przepisów w zakresie kontroli produkcji i przemieszczania wyrobów akcyzowych, określonych w Dyrektywie Horyzontalnej, której celem jest opodatkowanie wyrobów energetycznych.

Strona 1/15
Inne orzeczenia o symbolu:
6111 Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej