3.3. Po dokonaniu kontroli zaskarżonej decyzji, mając na uwadze stan faktyczny i prawny sprawy, sformułowane w skardze zarzuty oraz wspierające je argumenty, Sąd stwierdza, że brak jest podstaw do zakwestionowania stanowiska organu podatkowego wyrażonego w decyzji DIS. Decyzja ta znajduje bowiem dostateczne podstawy w prawie materialnym, jej zaś wydanie poprzedziło postępowanie, w którym nie uchybiono przepisom postępowania w sposób, który mógłby mieć wpływ na wynik sprawy.
3.4. Istotą zawisłego przed Sądem sporu w sprawie jest prawidłowość rozliczeń w zakresie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od kwietnia do grudnia 2008 r. Zdaniem organów podatkowych, skarżąca nie miała prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach wystawionych przez R., P. i P. ze względu na brak wykonania usług przez wskazane podmioty. Z kolei skarżąca dowodzi, że zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje na wykonanie usług przez wymienione firmy bowiem w sprawie bezspornym jest, że kwestionowane usługi zostały wykonane. Skarżąca podkreśla, że sam fakt nierzetelności rozliczeń po stronie podatku naliczonego u wystawcy faktur nie może automatycznie pozbawiać prawa do odliczenia podatku naliczonego przez skarżącą.
Rozstrzygając powyższy spór, w ocenie Sądu, rację należało przyznać organom podatkowym.
3.5. Mając na względzie fakt, że przedmiotem niniejszej sprawy jest prawidłowość rozliczenia w zakresie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od kwietnia do grudnia 2008 r. celowym jest odniesienie się do kwestii istnienia zobowiązania, gdyż co do zasady termin przedawnienia w dacie wydawania skarżonej decyzji już upłynął. W tym zakresie Sąd podziela stanowisko DIS zawarte w decyzji (str. 21-22) wskazujące na zawieszenie biegu terminu przedawniania zgodnie z art. 70 § 6 pkt 1 O.p. z dniem 21 listopada 2013 r. w związku z wszczęciem wobec skarżącej postępowania przygotowawczego w sprawie karnej skarbowej, dotyczące podania nieprawdy w złożonych deklaracjach VAT-7 za miesiące od kwietnia do grudnia 2008 r. O powyższym fakcie strona została powiadomiona w przesłanym za pośrednictwem poczty piśmie z dnia 25 listopada 2013 r., doręczonym jej w dniu 28 listopada 2013 r. Ponadto również Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. powiadomił o powyższym fakcie skarżącą pismem z dnia 2 grudnia 2013 r., które zostało doręczone w dniu 6 grudnia 2013 r.
3.6. Na wstępie wskazać należy, że niniejsza sprawa była już przedmiotem rozpatrzenia przez sąd administracyjny, który wyrokiem z dnia 6 listopada 2014 r. sygn. akt III SA/Wa 357/14, uchylił zaskarżoną decyzję. Stosownie do przepisu art. 153 p.p.s.a., ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.
We wskazanym wyroku z dnia 6 listopada 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 357/14, sąd zawarł ocenę prawną w zakresie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług dotyczących prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony i dokonał ich wykładni w świetle orzecznictwa TSUE. W zakresie zaś wskazań co do dalszego postępowania, zobowiązał organy do przeprowadzenia uzupełniającego postępowania dowodowego poprzez przesłuchanie wskazanych świadków na okoliczność wykonywania spornych usług przez wystawców faktur.
W wykonaniu wskazań zawartych w wyroku, DUKS w trakcie ponownego rozpatrywania sprawy przeprowadził uzupełniające postępowanie dowodowe, w ramach którego zgromadził dodatkowy materiał dowodowy (karty od 78 do 109 akt administracyjnych).
W ramach prowadzonego ponownie postępowania DUKS wezwał Biuro Rachunkowe [...] do udostępnienia, w formie papierowej lub elektronicznej, rejestrów sprzedaży i rejestrów zakupu R. i P. za miesiące od kwietnia do grudnia 2008 r., a także dokumentów źródłowych, stanowiących podstawę zapisów dokonanych w tych rejestrach. W odpowiedzi B. K. poinformowała, że wszystkie dokumenty tych podmiotów w formie papierowej zostały przez nią przekazane właścicielom R. i P., natomiast dysk, na którym przechowywane były żądane rejestry w formie elektronicznej uległ uszkodzeniu i niemożliwe jest dokonanie z niego odczytu, a także, że wydruki rejestrów za okresy