Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko, Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Nowecki (sprawozdawca), Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj, Protokolant referent stażysta Marika Krawczyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi "M. " Sp. z o.o. z siedzibą na Ukrainie na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty, marzec, kwiecień, maj i czerwiec 2010 r. oddala skargę
1. Skarżąca - “M." sp. z o.o. z siedzibą na Ukrainie - 24 kwietnia 2008 r. złożyła w [...] Urzędzie Skarbowym W. zgłoszenie rejestracyjne VAT-R, na podstawie którego została zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.
2. Skarżąca złożyła w ww. urzędzie deklaracje na podatek od towarów i usług VAT-7 za okres od lutego do czerwca 2010r., w których wykazała kwotę różnicy podatku od towarów i usług do zwrotu na rachunek bankowy.
3. Decyzją z [...] września 2011 r. Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego W. określił Skarżącej wysokość zwrotu różnicy podatku od towarów i usług za okres od lutego do czerwca 2010r. w kwocie 0 zł. oraz kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za maj 2010r.
Przyjmując za podstawę wydanej decyzji wyniki przeprowadzonej kontroli, organ I instancji wskazał, że od 1 lutego 2010 r. Skarżąca nie wykonuje czynności podlegających opodatkowaniu i tym samym nie posiada statusu podatnika, w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54. poz. 535. ze zm.) - dalej “u.p.t.u.". Zdaniem organu, skoro na Skarżącej nie ciążył obowiązek podatkowy z tytułu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to w świetle art. 86 ust. 1, 8 i 9 u.p.t.u. Skarżącej nie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego.
4. W odwołaniu od ww. decyzji Skarżąca wniosła o jej uchylenie i ustalenie kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w wysokości wykazanej w złożonych deklaracjach VAT-7. Zaskarżonej decyzji zarzuciła naruszenie:
- art. 15 ust. 1 u.p.t.u. w zw. z art. 120 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) - dalej “O.p." - przez przyjęcie, iż za podatnika podatku od towarów i usług można uznać wyłącznie taki podmiot, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, a w konsekwencji błędne uznanie, iż Skarżąca od 1 lutego 2010 r. utraciła status podatnika podatku od towarów i usług;
- art. 15 ust. 1 u.p.t.u. w zw. z art. 9 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - dalej “Dyrektywa 112" - przez przyjęcie, iż wykładnia przepisów u.p.t.u. nie pozwala na objęcie definicją podatnika wszystkich podmiotów prowadzących działalność gospodarczą;