Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Bożena Dziełak, Sędziowie sędzia WSA Katarzyna Golat (sprawozdawca), sędzia WSA Jarosław Trelka, Protokolant specjalista Alicja Bogusz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi I.J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy oraz określenie kwoty do zapłaty w podatku od towarów i usług za maj 2011 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz I. J. kwotę 1759 zł (słownie: jeden tysiąc siedemset pięćdziesiąt dziewięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Na podstawie upoważnienia Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z [...] sierpnia 2011 r., u Skarżącej, I. J., wszczęte zostało postępowanie kontrolne w zakresie wywiązywania się z obowiązków wynikających z przepisów prawa dotyczących podatku od towarów i usług za maj 2011 r., zakończone podpisaniem protokołu kontroli w dniu 30 sierpnia 2011 r.
Postanowieniem z [...] października 2012 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego, wszczął postępowanie podatkowe w zakresie podatku od towarów i usług za maj 2011 r. W jego wyniku ustalono, że w deklaracji VAT-7 za maj 2011 r. Skarżąca wykazała nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy w wysokości 81.621,00 zł.
W związku z ustaleniami kontroli, organ na podstawie art. 87 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.), dalej: "ustawa o VAT", postanowieniem z [...] sierpnia 2011 r. przedłużył termin zwrotu do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatku od towarów i usług.
Następnie decyzją z [...] kwietnia 2012 r. dokonał rozliczenia podatku od towarów i usług za maj 2011 r.
W uzasadnieniu wskazał, że Skarżąca w okresie objętym kontrolą prowadziła działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia domu opieki nad osobami w podeszłym wieku, przewlekle chorymi lub osobami niepełnosprawnymi, pod nazwą O., znajdującego się w W., przy ul. [...]. Ponadto prowadziła budowę obiektu z przeznaczeniem na dom opieki społecznej w W. na działkach nr [...] i [...].
W toku kontroli ustalono, że sumy wartości netto oraz podatku VAT wynikające z ewidencji sprzedaży VAT za maj 2011 r. są zgodne z wartościami wykazanymi w deklaracjach VAT-7 złożonych za te same okresy rozliczeniowe. Skarżąca w maju 2011 r. dokonała sprzedaży usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, dokumentując ją fakturami zawierającymi w swej treści opis: "pobyt w O. w miesiącu maju 2011 r.". Ustalono, że Skarżąca zawierała umowy z pensjonariuszami (lub ich opiekunami), które gwarantowały pensjonariuszom: zakwaterowanie w o., wyżywienie, mycie i pielęgnację ciała, opiekę pielęgniarską, opiekę lekarską internisty raz w tygodniu (i w razie potrzeb) pranie odzieży.
Organ uznał, iż Skarżąca w kontrolowanym okresie świadczyła usługi pomocy społecznej (zgodnie z określeniem przedmiotu działalności gospodarczej w Zaświadczeniu o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej z 9 listopada 2009 r.: 87.30.Z - pomoc społeczna z zakwaterowaniem dla osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych). Wyjaśnił, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług, usług pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej regulują przepisy art. 43 ust. 1 pkt 22-24 ustawy o VAT.
Następnie organ powołał przepisy ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 64, poz. 593 ze zm.) - powoływanej dalej jako: "u.p.s.". Wskazał, iż zgodnie z art. 67 ust. 1 u.p.s. działalność gospodarcza w zakresie prowadzenia placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku może być prowadzona po uzyskaniu zezwolenia wojewody. Ustalono, że w kontrolowanym okresie o. takiego pozwolenia nie posiadał. Ponadto nie spełniał także warunków, wymaganych przez przepisy art. 68 ust. 4-5 u.p.s. (dotyczących m. in. barier architektonicznych, pokoi o odpowiednim metrażu w przeliczeniu na osobę), niezbędnych do ubiegania się o zgodę wojewody na prowadzenie takiej placówki.