Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Sylwester Golec (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Matylda Arnold-Rogiewicz, sędzia WSA Jacek Kaute, Protokolant referent stażysta Agnieszka Dominiak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 marca 2019 r. sprawy ze skargi D. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty reprezentowany przez S. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych oddala skargę.
Wnioskiem z 18 października 2017 r., D. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. (dalej: "Skarżący") wystąpił do Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W. (dalej: "organ I instancji", "NUS") o stwierdzenie nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych od umowy przelewu wierzytelności z dnia 1 lutego 2016 r., w kwocie 13.310,00 zł.
W uzasadnieniu wniosku wskazano, że 1 lutego 2016 r. Skarżący zawarł z I. S.A. umowę przelewu wierzytelności za cenę 2.022.755,45 zł. Skarżący złożył deklarację i uiścił podatek od czynności cywilnoprawnych w kwocie 13.310,00 zł.
Zdaniem skarżącego ww. czynność była przelewem wierzytelności, której podstawą jest umowa o sekurytyzację determinowana przez podmiot ją zawierający, jakim jest Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty i która nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. od podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. nr 101 poz. 649, ze zm. dalej: "pcc"), oraz art. 2 pkt 31 i pkt 32, art. 3 ust. 1, art. 183 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 157, ze zm. dalej: "ustawa o funduszach") oraz art. 92a ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 128) umowy przelewu wierzytelności zawierane przez Skarżącego, jako niestandaryzowany sekurytyzacyjny fundusz inwestycyjny zamknięty, stanowią umowę o sekurytyzację a zatem przelew wierzytelności dokonywany jest nie na podstawie umowy sprzedaży czy zamiany, a innej czynności prawnej. Umowa o sekurytyzację nie została wymieniona w art. 1 ust. 1 pkt 1 pcc i ma swoje źródło w ustawie o funduszach inwestycyjnych, która zawiera szczegółowe regulacje decydujące o jej konstrukcji i kształcie. W szczególności umowa ta jest identyfikowana przez podmiot ją zawierający, tj. fundusz sekurytyzacyjny. Jest to, przesłanka podmiotowo konieczna, odmienna od przelewu wierzytelności opartego na umowie sprzedaży czy zamiany. W ocenie Skarżącego przedmiotowa umowa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, gdyż nie stanowi żadnej z umów wskazanych w zamkniętym katalogu czynności zawartym w art. 1 ust. 1 pkt 1 pcc. W konsekwencji, przelew wierzytelności nie jest oparty na umowie sprzedaży ani zamiany, a jest umową o sekurytyzację. Na potwierdzenie swojego stanowiska Skarżący wskazał na treść wyroku WSA w Warszawie z dnia 2 lutego 2007 r. III SA/Wa 3887/06 oraz interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 września 2017 r. wydaną w jego sprawie.