Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Anna Zaorska, Sędziowie sędzia WSA Ewa Izabela Fiedorowicz (sprawozdawca), asesor WSA Konrad Aromiński, Protokolant referent Jolanta Replin, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi Z. H. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od kwietnia do października 2012 r. oddala skargę
Decyzją z [...] marca 2019 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w W. (dalej: Dyrektor IAS lub organ odwoławczy) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w N. (dalej: Naczelnik US lub organ pierwszej instancji) wydaną [...] listopada 2018 r., określającą Z.H. (dalej: strona, podatnik lub skarżący) wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2012 r. za kwiecień, maj, czerwiec, wrzesień i październik 2012 r. oraz kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za lipiec i sierpień 2012 r.
Organ odwoławczy powyższą decyzję oparł na następujących ustaleniach i ocenie prawnej.
Naczelnik US przeprowadził kontrolę podatkową wobec skarżącego Z.H., prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Z. w zakresie sprawdzenia prawidłowości i rzetelności transakcji sprzedaży i zakupu wykazanych w rejestrach sprzedaży i zakupu prowadzonych dla potrzeb podatku od towarów i usług oraz w deklaracjach VAT za okres od kwietnia do grudnia 2012 r. i od stycznia do listopada 2013 r.
Postanowieniem z [...] kwietnia 2018 r. Naczelnik US wszczął z urzędu wobec strony postępowanie podatkowe z zakresu podatku od towarów i usług za okres od kwietnia do października 2012 r. Następnie Naczelnik US decyzją z [...] listopada 2018 r. określił stronie kwotę zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiące: kwiecień 2012 r. w wysokości 64.350,00 zł; maj 2012 r. w wysokości 41.285,00 zł, czerwiec 2012 r. w wysokości 19.439,00 zł, wrzesień 2012 r. w wysokości 11.534,00 zł i październik 2012 r. w wysokości 63.938,00 zł oraz kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za miesiące lipiec 2012 r. w wysokości 11.534,00 zł i sierpień 2012 r. w wysokości 9.586,00 zł.
Organ pierwszej instancji wskazał, że faktury wystawione na rzecz strony przez B. sp. z o.o. oraz B. tytułem świadczenia usług oraz dokonywanych dostaw, nie odzwierciedlały rzeczywistych transakcji gospodarczych. W związku z powyższym strona nie miała prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach wystawionych przez te podmioty, stosownie do regulacji art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej: ustawa o VAT). Strona natomiast świadomie uczestniczyła w oszustwie podatkowym, wiedziała, że transakcje wskazane na przedmiotowych fakturach nie miały miejsca w rzeczywistości, bowiem usługi wskazane na fakturach nie zostały wykonane przez te podmioty będące wystawcami faktur.
Organ podatkowy pierwszej instancji podkreślił, że inwestycje powierzone do wykonania skarżącemu zostały zakończone - usługi budowlane będące przedmiotem umów z inwestorami zostały wykonane a inwestorzy dokonali ostatecznego rozliczenia za faktury wystawione przez podatnika w tym zakresie na rzecz inwestorów. Jednak charakterystyka ekonomiczno-gospodarcza obu firm B. i ich właścicieli, przede wszystkim P.D. wskazują, że firmy B. nie były w stanie wykonać usług budowlano-remontowych. Z tych względów organ przyjął, że podatnik wiedział, iż transakcje wskazane na fakturach VAT, gdzie po stronie sprzedawcy widnieje nazwa B., mogące stanowić podstawę prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie były związane z rzeczywistym wykonaniem usług przez podmioty na nich wskazane.