Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Golec (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek, Sędzia WSA Maciej Kurasz, Protokolant st. sekr. sąd. Alicja Bogusz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 stycznia 2011 r. sprawy ze skargi E. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r. oddala skargę
Decyzją z [...] marca 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. po rozpatrzeniu odwołania Skarżącej E. R. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z [...] listopada 2009 r. określającej wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r. w kwocie 12.542 zł. - utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Z akt sprawy wynika, że w wyniku kontroli podatkowej przeprowadzonej m.in. w zakresie rzetelności rozliczeń z budżetem z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W., postanowieniem z [...] stycznia 2009 r. wszczął z urzędu w stosunku do Skarżącej postępowanie podatkowe w sprawie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004r.
Naczelnik Urzędu Skarbowego W. decyzją z [...] listopada 2009 r. określił Skarżącej wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r. w wysokości 12.542 zł.
W uzasadnieniu decyzji organu pierwszej instancji stwierdzono, że w toku postępowania ustalono, że Skarżąca zaniżyła przychody o kwotę 219,94 zł przez nieujęcie w podatkowej księdze przychodów i rozchodów przychodów z odsetek bankowych kapitalizowanych na rachunku firmowym. Ponadto, Skarżąca zawyżyła koszty uzyskania przychodów z działalności gospodarczej wykazane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów przez ujęcie w tej księdze po stornie wydatków faktur wystawionych przez: PPHU S. W. C. z siedzibą w W. (zwanej dalej "S,") oraz przez K. M. K. z siedzibą w W. (zwanej dalej "K."). Kwoty wynikające z tych faktur Skarżąca wykazała w zeznaniu podatkowym jako koszty uzyskania przychodów.
Z materiałów zgromadzonych w sprawie kontrahentów, wynika, że firmy S. oraz K. nie świadczyły żadnych usług i zostały stworzone jedynie w celu wystawiania tzw. "pustych faktur" w treści, których wykazywano wykonanie fikcyjnych usług. Osoby, które działały w ramach tych podmiotów za wystawianie faktur tzw. "pustych faktur" pobierały wynagrodzenie. W ocenie Naczelnika Urzędu Skarbowego, wyjaśnienia złożone w trakcie przesłuchania w charakterze strony, jak i materiały przedłożone przez Skarżącą nie potwierdziły wykonania usług na rzecz Skarżącej przez w/w firmy. Skarżąca nie dysponowała żadną dodatkową dokumentacją potwierdzającą wykonanie przedmiotowych usług. Nie potrafiła także wskazać okoliczności związanych z wykonywaniem tych usług ani też żadnych szczegółów związanych z wykonywaniem tych usług. W związku z tym w ocenie organu, koszty uzyskania przychodów zostały zawyżone o wydatki udokumentowane fakturami wystawionymi przez te firmy.
W odwołaniu od tej decyzji Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w części nieuznania za koszty uzyskania przychodów wydatków udokumentowanych fakturami wystawionymi przez S. oraz K.. Skarżąca zarzuciła naruszenie art. 121 § 1, art. 122, art. 124. art. 187 § 1, art. 190 § 1 i 2, art., art. 192 i art. 285 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) w dalszej części uzasadnienia powoływanej jako O.p., przez naruszenie zasady czynnego udziału strony w postępowaniu kontrolnym, braki w zebranym materiale dowodowym oraz zaniechanie podjęcia działań w celu dokładnego i wyczerpującego zbadania sprawy i wyjaśnienia stanu faktycznego, pominięcie niektórych zgromadzonych dowodów. Skarżąca decyzji organu pierwszej instancji zarzuciła także naruszenie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), zwanej dalej: "u.p.d.o.f.".