Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Lidia Ciechomska-Florek (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Bożena Dziełak, Asesor WSA Maciej Kurasz, Protokolant Anna Kurdej, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 czerwca 2008 r. sprawy ze skargi N. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] października 2007 r. nr [...] w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego oddala skargę
Wnioskiem z [...] sierpnia 2006 r. Skarżąca - "N." sp. z o.o. w W., zwróciła się o wydanie w trybie art. 14a § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) - dalej powoływana jako "Ordynacja podatkowa", pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Zadała pytanie, czy opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega udzielona spółce szwedzkiej pożyczka, której przedmiotem są rzeczy przyszłe, nie znajdujące się w Polsce w momencie zawarcia umowy. Zdaniem Skarżącej pożyczka taka nie podlega opodatkowaniu.
Przedstawiając stan faktyczny sprawy Skarżąca wskazała, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej udziela oprocentowanych pożyczek spółce prawa szwedzkiego "S." (SFS). Strony zawarły Ramową Umowę Pożyczek, określającą ogólne zasady udzielania pożyczek, maksymalne ich kwoty i dopuszczalne waluty. Poszczególne transze pożyczek udzielane są na podstawie Potwierdzeń Wypłaty Transzy Pożyczki, stanowiących integralną część umowy. Potwierdzenie zawiera konkretyzację warunków i przedmiotu umowy pożyczki co do waluty, kwoty i sposobu płatności oraz wysokości oprocentowania. Zarówno umowa, jak i potwierdzenie podlegają prawu szwedzkiemu.
Skarżąca wyjaśniła, że w odniesieniu do różnych warunków wypłaty poszczególnych transz pożyczek uzyskała już dwie interpretacje organów podatkowych (decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w W. z [...] marca 2006 r.).
Przedmiotowy wniosek dotyczy sytuacji, gdy wykonanie umowy następuje w ten sposób, że strony potwierdzają wypłatę transzy pożyczki w określonej walucie obcej, jednakże w momencie przesłania potwierdzenia Skarżąca nie posiada waluty będącej przedmiotem pożyczki. Następnie zawiera z SFS. umowę sprzedaży walut, na mocy której nabywa walutę obcą i dokonuje płatności w polskich złotych na konto SFS. Wykonanie zobowiązania Skarżącej, wynikającego z umowy pożyczki, tj. przeniesienie na SFS określonej kwoty pieniężnej, następuje w ten sposób, że zamiast przelewać środki tytułem pożyczki dokonuje ona ich potrącenia ze swoją wierzytelnością wobec SFS o wydanie nabytej waluty.
Skarżąca przytoczyła definicję umowy pożyczki, zawartą w art. 720 Kodeksu cywilnego (k.c.) oraz w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2005 r. Nr 41, poz. 399 z późn.zm.), dalej: "u.p.c.c.", zgodnie z którymi podatkowi temu podlegają umowy pożyczki. Podniosła, iż przepis art. 1 ust. 4 u.p.c.c. wskazuje, że opodatkowaniu podlegają czynności, jeżeli ich przedmiotem są rzeczy znajdujące się na terytorium RP lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium RP, a także rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, jeżeli nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium RP i czynność cywilnoprawna została tu dokonana.