Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Elżbieta Olechniewicz, Sędziowie asesor WSA Konrad Aromiński, sędzia WSA Ewa Izabela Fiedorowicz (sprawozdawca), po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 16 grudnia 2020 r. sprawy ze skargi I.E. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] listopada 2019 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od marca do lipca 2015 r. oddala skargę
1 UZASADNIENIE
Decyzją z [...] listopada 2019 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w W. (dalej: Dyrektor IAS lub organ odwoławczy) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. (dalej: Naczelnik US lub organ pierwszej instancji) z [...] lutego 2019 r. określającą I. E. (dalej: strona lub skarżący) zobowiązanie w podatku od towarów i usług za marzec 2015 r., nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za marzec, kwiecień i maj 2015 r. oraz kwotę do zwrotu różnicy w podatku od towarów i usług za czerwiec i lipiec 2015 r.
Organy orzekające ustaliły i przyjęły w sprawie, co następuje:
Kontrola podatkowa przeprowadzona u skarżącego prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą "S." E. I. wykazała, że skarżący świadomie posłużył się fikcyjnymi fakturami VAT, w celu zalegalizowania transakcji zakupu, przy czym czynności te miały umożliwić na dalszym etapie obrotu odliczenie kwot podatku naliczonego z tych faktur, a w efekcie końcowym umożliwić uzyskanie zwrotu VAT. Ponadto stwierdzono, że nie miała miejsca wewnątrzwspólnotowa dostawa towaru (WDT) na rzecz S. LV z Łotwy (dalej - S.).
Postanowieniem z [...] września 2017 r. Naczelnik US wszczął wobec strony postępowanie podatkowe w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od marca do lipca 2015 r. a następnie decyzją z [...] lutego 2019 r. określił stronie zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za marzec 2015 r., nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za marzec, kwiecień i maj 2015 r. oraz kwotę do zwrotu różnicy w podatku od towarów i usług za czerwiec i lipiec 2015 r.
Naczelnik US uznał, że strona dokonując odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez M. S. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą M.S. HA (dalej jako M.S.), naruszyła art. 88 ust. 3 a pkt 4 lit. a) ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (obecnie t.j. Dz.U.2020.106, dalej ustawa o VAT). Ponadto organ ten stwierdził, że skarżący nie dokonał WDT na rzecz S.
Od powyższej decyzji strona odwołała się.
Po rozpatrzeniu odwołania, Dyrektor IAS wymienioną na wstępie decyzją utrzymał w mocy orzeczenie organu pierwszej instancji.
Dyrektor IAS stwierdził, że organ pierwszej instancji zasadnie zakwestionował prawo strony do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach wystawionych przez M.S.. M.S. jedynie wprowadzał do obrotu "fikcyjne faktury". Wszystkie faktury zakupu towarów handlowych wykazane przez M.S. w rejestrach nabyć VAT za okres objęty decyzją organu pierwszej instancji, wystawione zostały bowiem przez podmioty nieprowadzące rzeczywistej działalności gospodarczej, a jedynie taką działalność pozorujące w celu wystawiania tzw. "pustych faktur" generujących u odbiorców podatek naliczony. Skoro zatem M.S. nie nabył towarów objętych powyższymi fakturami, to nie mógł przenieść na skarżącego prawa do rozporządzania tym towarem. Całą sprzedaż wykazaną na fakturach wystawionych przez M. S. uznano za podlegającą przepisowi art. 108 ust. 1 ustawy o VAT. Jednocześnie ustalono, że w okresie objętym kontrolą M.S. był jedynym dostawcą towarów handlowych dla strony.