Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Włodzimierz Gurba, Sędziowie sędzia WSA Ewa Izabela Fiedorowicz (sprawozdawca), asesor WSA Konrad Aromiński, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 21 kwietnia 2020 r. sprawy ze skargi K. W. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] marca 2019 r., znak: [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od czerwca do września 2013 roku oddala skargę
Postanowieniem z [...] marca 2019 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w W. (dalej: Dyrektor IAS lub organ odwoławczy) utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego W. (Naczelnik US lub organ pierwszej instancji) z [...] grudnia 2018 r. w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności nieostatecznej decyzji Naczelnika US wydanej [...] października 2018 r., określającej K. W. (dalej: strona lub skarżący) zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku od towarów i usług za czerwiec - wrzesień 2013 r. oraz wysokość nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w podatku od towarów i usług do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za powyższy okres.
W uzasadnieniu powyższego orzeczenia Dyrektor IAS wskazał, że strona 21 listopada 2018 r. wniosła odwołanie od powyższej decyzji wymiarowej Naczelnika US z [...] października 2018 r. Dyrektor IAS decyzją z [...] grudnia 2018 r. utrzymał w mocy powyższą decyzję Naczelnika US. Naczelnik US postanowieniem z [...] grudnia 2018 r. nadał ww. decyzji nieostatecznej rygor natychmiastowej wykonalności, działając na podstawie art. 239a, art. 239b § 1 pkt 4 i § 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm. dalej: Ordynacja podatkowa).
W zażaleniu na powyższe postanowienie Naczelnika US, skarżący działając za pośrednictwem pełnomocnika J. W., zarzucił temu orzeczeniu naruszenie art. 239b § 2 i 4 Ordynacji podatkowej, poprzez brak uprawdopodobnienia, że zobowiązanie wynikające z decyzji nie zostanie wykonane. Uzasadniając przedmiotowe zażalenie skarżący podniósł, że w toku postępowania przed organem pierwszej instancji wskazywał, iż zakwestionowane przez organ podatkowy faktury nie zostały przez niego wystawione, ani za jego wiedzą oraz zgodą, w związku z tym nie rodzą one obowiązku podatkowego wskazanego w zaskarżonej decyzji. W takim stanie faktycznym, w ocenie strony, nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności było nieuzasadnione.
Dyrektor IAS powołanym na wstępie postanowieniem z [...] marca 2019 r., wskutek rozpatrzenia zażalenia strony, utrzymał w mocy zaskarżone orzeczenie organu pierwszej instancji w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności. Dyrektor IAS uznał, że decyzji Naczelnika US wydanej [...] października 2018 r. zasadnie nadano rygor natychmiastowej wykonalności. Spełnione zostały bowiem łącznie przesłanki warunkujące zastosowanie tej instytucji, tj. wystąpiły podstawy wskazane w art. 239b § 1 Ordynacji podatkowej, a jednocześnie zachodziła uzasadniona obawa, że zobowiązania podatkowe określone decyzją nieostateczną nie zostaną wykonane (art. 239b § 2 tej ustawy).
Zdaniem organu odwoławczego, ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynikało, że podstawą do zastosowania w sprawie instytucji nadania rygoru natychmiastowej wykonalności były takie okoliczności jak: