Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej określającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Beata Sobocha, Sędziowie sędzia WSA Waldemar Śledzik, sędzia WSA Jacek Kaute (sprawozdawca), , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 stycznia 2021 r. sprawy ze skargi P. P. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] lutego 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej określającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/15

W dniu [...].09.2019 r. do Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. (zwanego dalej również: "Dyrektorem IAS") wpłynął wniesiony przez Pełnomocnika wniosek z dnia 03.09.2019 r. (zwany dalej: "Wnioskiem") P. P. (zwanego dalej również: "Podatnikiem", "Stroną", "Skarżącym") o stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej Naczelnika Urzędu Skarbowego W. (dalej zwany "Naczelnikiem US", "organem pierwszej instancji") z dnia [...].09.2017 r., określającej Stronie zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych w wysokości 12.552 zł, z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, dokonanego aktem notarialnym Rep. [...] nr [...] z dnia [...].01.2011 r. We Wniosku Strona zarzuciła, że decyzja ta została wydana z rażącym naruszeniem art. 21 ust. 1 pkt 126 w zw. z art. 21 ust. 21 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.01.2007 r. do dnia 31.12.2008 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.; dalej zwanej: "u.p.d.o.f."), co powoduje, że zachodzi określona w art. 247 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.; dalej zwana "O.p.") przesłanka stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej.

Naczelnik US jako podstawę prawną zaskarżonej decyzji ostatecznej wskazał przepisy art. 207, art. 21 § 1 pkt 1 i § 3 O.p. oraz art. 9 ust. 1, art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a, art. 19 ust. 1, art. 21 ust. 1 pkt 126, art 21 ust. 21, art. 22 ust. 6c, art. 22 ust. 6e, art. 22 ust. 6f, art. 30e, art. 45 u.p.d.o.f. w stanie prawnym obowiązującym na dzień 31.12.2008 r., w związku z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 06.11.2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r., Nr 209, poz. 1316 ze zm.; dalej zwanej: "u.zm.u.p.d.o.f.").

W uzasadnieniu wyjaśnił, że aktem notarialnym Rep. [...] nr [...] z dnia [...].01.2011 r. Skarżący dokonał wraz z małżonką A. B. (dalej zwana: "małżonką") na zasadach wspólności ustawowej, odpłatnego zbycia za łączną cenę w kwocie [...] zł:

- lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, oznaczonego nr [...] znajdującego się w budynku przy ul. [...] w W. wraz z prawami z nim związanymi,

- udziału wynoszącego 2/113 części we współwłasności lokalu niemieszkalnego - garażu nr [...], położonego przy ul. [...] w W.

Przedmiotowy lokal mieszkalny Podatnik na zasadach wspólności ustawowej wraz z małżonką, nabył odpłatnie w dniu [...].06.2007 r., na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu oraz jego sprzedaży, udokumentowanej aktem notarialnym Rep. [...] nr [...] z dnia [...].06.2007 r., za cenę [...] zł.

Natomiast udział w przedmiotowym lokalu niemieszkalnym Podatnik na zasadach wspólności ustawowej wraz z małżonką, nabył odpłatnie w dniu [...].07.2007 r., na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu niemieszkalnego - garażu oraz sprzedaży udziałów w tym lokalu, udokumentowanej aktem notarialnym Rep. [...] nr [...] z dnia [...].07.2007 r. za cenę [...] zł.

Strona 1/15