Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej w przedmiocie określenia zobowiązania z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hieronim Sęk (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Lidia Ciechomska-Florek, Sędzia WSA Alojzy Skrodzki, Protokolant Urszula Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 listopada 2009 r. sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa Wielobranżowego "M." Sp. j. z siedzibą w W. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Ministra Pracy i Polityki Społecznej na rzecz Przedsiębiorstwa Wielobranżowego "M." Sp. j. z siedzibą w W. kwotę 5404 zł (słownie: pięć tysięcy czterysta cztery złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Pracy i Polityki Społecznej
Uzasadnienie strona 1/6

1. Prezes Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej: Prezes PFRON) decyzją z dnia [...] października 2008 r. określił P. Spółka jawna z siedzibą w W. (dalej: Spółka lub Skarżąca) zobowiązanie z tytułu wpłat środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej: PFRON) za listopad 2006 r.

Organ pierwszej instancji ustalił, że Spółka posiada status zakładu pracy chronionej. Powołując się na treść art. 33 ust. 1, 3, 4, 4a i art. 49 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92 ze zm., dalej: u.r.o.n.) oraz art. 21 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej: O.p.) wskazał, że w wyniku kontroli przeprowadzonej przez Najwyższą Izbę Kontroli (dalej: NIK) w dniu [...] lutego 2007 r. do Funduszu wpłynęło wystąpienie pokontrolne Dyrektora Delegatury NIK w W. z dnia [...] lutego 2007 r. oraz protokół kontroli, z których wynikało, że: 1) Spółka nie przekazywała na rachunek zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (dalej: ZFRON) środków uzyskiwanych od zewnętrznych użytkowników korzystających z usług prowadzonego przez Spółkę F., którego baza rehabilitacyjna sfinansowana została ze środków ZFRON, 2) wystąpiły nieprawidłowości w zakresie finansowania korzystania z usług F. przez pięciu niepełnosprawnych pracowników Spółki (kierowcy), którzy nie mogli skorzystać z tych usług, gdyż w czasie ich świadczenia przebywali poza miejscowością, w której się znajdował F., 3) ze środków ZFRON Spółka finansowała pracownikom również zabiegi rehabilitacyjne bez skierowań lekarskich, a także usługi o nazwie Proslim Gold, które zaliczyć należało do zabiegów kosmetycznych (drenaż limfatyczny, zabiegi zmierzające do likwidacji celulitu, zabiegi wyszczuplające, rewitalizację na bazie aromatów, zabiegi regulujące wydzielanie serum i bliżej nie określone zabiegi relaksacyjno-regeneracyjne). Zdaniem Prezesa PFRON Spółka wykorzystała więc we wskazanym wyżej zakresie środki ZFRON niezgodne z treścią art. 33 ust. 4 u.r.o.n., co zresztą częściowo zaakceptowała dokonują korekt deklaracji w zakresie obejmującym opisane wyżej nieprawidłowości z pkt 2 i 3. W ocenie organu orzekającego F. należało uznać za bazę rehabilitacyjną dla zatrudnionych pracowników niepełnosprawnych, o której mowa w § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 31 grudnia 1998 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 1999 r. Nr 3, poz. 22 ze zm., dalej: rozporządzenie z 1998 r.). Stosownie zaś do tego przepisu środki ZFRON przeznaczane być powinny na następujące rodzaje wydatków: podstawową i specjalistyczną opiekę medyczną oraz poradnictwo i usługi rehabilitacyjne, w tym koszty tworzenia, modernizacji, remontu i utrzymania, a także odtworzenia utraconej albo zniszczonej na skutek zdarzeń losowych bazy rehabilitacyjnej (w szczególności przychodni, gabinetów fizjoterapii), socjalnej (w szczególności internatów, hoteli, stołówek) i wypoczynkowej. Finansowanie natomiast ze środków ZFRON pełnego wyposażenia F. jako stanowiska pracy dla osób niepełnosprawnych (na stanowisku recepcjonistki, pracownika obsługi solarium i sauny: solaria, sauna, komputery; na stanowisku instruktora siłowni: rowery, ergonometry, bieżnie, przyrządy do mięśni; pracownika gabinetu odnowy biologicznej: energostymulator; masażysty: stół rehabilitacyjny, urządzenia rehabilitacyjne), na którą to okoliczność powoływała się Spółka, w ocenie Prezesa PFRON wykraczało poza zakres § 3 pkt 3 rozporządzenia z 1998 r. Celem tego finansowania było bowiem utworzenie ze środków ZFRON F. jako bazy rehabilitacyjnej dla zatrudnianych osób niepełnosprawnych, przy czym baza ta mogła być udostępniana innym pracownikom i podmiotom zewnętrznym. Potwierdza to, zdaniem organu, regulamin ZFRON oraz zaświadczenia lekarskie o możliwości korzystania z zabiegów rehabilitacyjnych w F.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Pracy i Polityki Społecznej