Skarga A. M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. w przedmiocie określenia wysokości opłaty paliwowej za wrzesień 2010 roku
Sentencja

Dnia 31 maja 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Kosewska (spr.) Sędziowie WSA Marek Sachajko WSA Izabela Paluszyńska Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Zys-Ruszkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 maja 2017 roku przy udziale Ze skargi A. M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] lipca 2015r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości opłaty paliwowej za wrzesień 2010 roku I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w K. z dnia [...] września 2012 roku, nr [...], II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w P. na rzecz skarżącego kwotę 717,- (słownie: siedemset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Inne orzeczenia o symbolu:
602 ceny
Inne orzeczenia z hasłem:
Opłaty administracyjne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej
Uzasadnienie strona 1/3

Uzasadnienie.

Decyzją z dnia [...] września 2012, nr [...] Naczelnik Urzędu Celnego w K. określił A. M. opłatę paliwową za wrzesień 2010 roku w kwocie 2126,00 zł.

W uzasadnieniu, powołano się na treść art. 37 h ustawy z dnia 27 października 1994 - O autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz.U. z 2004, Nr 256, poz. 2571 ze zm.), który stanowi, że wprowadzenie na rynek krajowy paliw silnikowych oraz gazu wykorzystywanych do napędu pojazdów w rozumieniu ustawy z dnia 20 czerwca 1997 Prawo o ruchu drogowym podlega opłacie paliwowej.

Dalej organ uznał, że obowiązek opłaty paliwowej ciąży na podmiocie podlegającym, na podstawie przepisów o podatku akcyzowym obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego, a obowiązek ten powstaje z dniem, w którym podmiot ten jest obowiązany do zapłaty podatku akcyzowego. Wysokość opłaty paliwowej wyliczono w ten sposób, że przyjęto ilość oleju opałowego, od jakiego podmiot był zobowiązany zapłacić podatek akcyzowy na podstawie decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w K. z dnia [...] lipca 2012 r. ( wynosiła ona 21.000 l ).

W odwołaniu od powyższej decyzji strona podniosła zarzut naruszenia art. 37 h ust. 1, ust. 2 i ust. 3 pkt. 4, art. 37 j ust. 1 pkt. 4, art. 37 k ust. 1, art. 37 l ust. 1, art. 37 m, art. 37 n, art. 37 o ust. 1 pkt. 1, art. 37 q ustawy z dnia 27 października 1994 - o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym poprzez ich błędną wykładnię i przyjęcie, że w stanie faktycznym sprawy na stronie ciąży jakikolwiek obowiązek w zakresie opłaty paliwowej. Strona wniosła o uchylenie decyzji.

Decyzją z dnia [...] lipca 2015 roku nr [...] Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W rozstrzygnięciu przywołał art. 37 h ust. 1 i ust. 2, art. 37 j ust.1 pkt 4, art. 37 k ust.1 ustawy z dnia 27 października 1994 - o autostradach płatnych oraz Krajowym Funduszu Drogowym.

Organ stwierdził w uzasadnieniu decyzji, że ustawodawca wyraźnie wskazał, iż nie tylko samo użycie, ale także posiadanie lub sprzedaż olejów opałowych ze zbiornika podłączonego do odmierzacza paliw uznawane jest za użycie niezgodne z przeznaczeniem. Natomiast powstanie obowiązku podatkowego na gruncie powyższych stanów prawnopodatkowych stwierdzone zostało decyzją z dnia 26 lipca 2012 r. o określeniu zobowiązania podatkowego. Decyzja organu I instancji została utrzymana w mocy decyzją Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...]. Tym samym organ II instancji przyjął za udowodnioną tezę, że podatnik zużywał olej opałowy niezgodnie z przeznaczeniem.

W skardze do WSA w Poznaniu strona wniosła o uchylenie decyzji organu II instancji z dnia [...] lipca 2015 r. Wskazała, że wniosła skargę również na decyzję organu II instancji w zakresie określenia zobowiązania w podatku akcyzowym.

Strona podniosła zarzut naruszenia :

- art. 37 h ust. 1, ust. 2 i ust. 3 pkt. 4, art. 37 j ust. 1 pkt. 4, art. 37 k ust. 1, art. 37 l ust. 1, art. 37 m, art. 37 n, art. 37 o ust. 1 pkt. 1, art. 37 q ustawy z dnia 27 października 1994 - o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym poprzez ich błędną wykładnię i przyjęcie, że skarżący wprowadził na rynek paliwa silnikowe co spowodowało obowiązek uiszczenia opłaty paliwowej, podczas gdy zużycie oleju opałowego niezgodnie z przeznaczeniem w rozumieniu art. 88 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym nie może być uznane za wprowadzenie na rynek paliw wskazanych w art. 37 h ust. 1 w zw. z ust. 4 ustawy z dnia 27 października 1994 - o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
602 ceny
Inne orzeczenia z hasłem:
Opłaty administracyjne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej