Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie opłaty adiacenckiej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz M. Geremek Sędziowie WSA Barbara Koś (spr.) As. sąd. Małgorzata Bejgerowska Protokolant: sekr. sąd. Anna Piotrowska - Żyła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2008r. przy udziale sprawy ze skargi Spółki A z siedzibą w L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej o d d a l a s k a r g ę /-/ M. Bejgerowska /-/T.M. Geremek /-/B. Koś WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie strona 1/7

Decyzją z dnia [...], nr [...] Burmistrz Miasta i Gminy ustalił spółce A w L. opłatę adiacencką z tytułu wzrostu wartości nieruchomości oznaczonej numerem ewidencyjnym [...], położonej na gruntach wsi D. w wyniku jej podziału na kwotę [...] zł, wskazując iż wysokość opłaty adiacenckiej podlega waloryzacji i określając jej warunki oraz rozłożył tę opłatę na 3 równe roczne raty, określając termin płatności I raty po upływie 14 dni od dnia, w którym decyzja o ustaleniu opłaty adiacenckiej stanie się ostateczna, a rat następnych - do dnia 15 lutego każdego następnego roku, poczynając od roku 2005.

W uzasadnieniu decyzji wskazano, iż na wniosek Spółki A w L. został sporządzony podział wskazanej w sentencji decyzji nieruchomości będącej własnością tej spółki, zatwierdzony decyzją nr [...] z dnia [...], która stała się ostateczna w dniu [...]. W związku z powyższym podziałem organ naliczył opłatę adiacencką na podstawie art. 98 a ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543 ze zm.). Stawka procentowa opłaty adiacenckiej została ustalona w § 1 uchwały Rady Miejskiej nr [...] z dnia [...] w wysokości 30 % różnicy wartości nieruchomości, a wartość nieruchomości przed podziałem i po podziale została ustalona w oparciu o operat szacunkowy sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego. Organ uwzględnił także wniosek spółki o rozłożenie opłaty adiacenckiej na raty, ustalając płatność w trzech rocznych ratach. Ponadto zaznaczył, iż kwestia związana z budową przez spółkę sieci wodociągowej nie ma znaczenia w sprawie naliczenia opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości na skutek jej podziału.

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła Spółka A z siedzibą w L., wnosząc o uchylenie decyzji organu I instancji i umorzenie postępowania administracyjnego. Spółka zarzuciła, iż w dniu, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna, nie obowiązywała uchwała Rady Miejskiej ustalająca stawkę procentową tej opłaty, a zatem ustalenie opłaty adiacenckiej nastąpiło na podstawie aktu prawnego, który nie obowiązywał w dniu nastąpienia zdarzenia prawnego, które wyczerpuje dyspozycję art. 98 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami, co narusza zasadę lex retro non agit. Ponadto samo podjęcie uchwały przez Radę Miejską po dokonaniu podziału nieruchomości podważa zasadę zaufania obywateli do organów państwa i jest sprzeczne z konstytucyjną zasadą demokratycznego państwa prawa. Spółka zarzuciła również naruszenie art. 10 § 1 kpa z uwagi na to, że nie otrzymała odpowiedzi na pismo w sprawie nakładów na budowę wodociągu oraz pismo dotyczące propozycji rozłożenia opłaty na raty i pomimo, że w spawie przybyły nowe dowody i materiały, nie została zawiadomiona o zebraniu materiału dowodowego i możliwości zapoznania się z aktami. Ponadto spółka podniosła, iż organ arbitralnie rozłożył opłatę na trzy raty, zaś spółka nie miała możliwości przedłożenia propozycji w tym zakresie, jednak wnioskowała o rozłożenie opłaty zgodnie z możliwościami wynikającymi z ustawy, tj. na 10 lat. Natomiast rozłożenie opłaty na 3 raty bez żadnego merytorycznego uzasadnienia stanowi naruszenie art. 107 kpa oraz konsekwencją pozbawienia strony czynnego udziału w postępowaniu na skutek naruszenia art. 10 § 1 kpa.

Strona 1/7