Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Lorych-Olszanowska (spr.) Sędziowie WSA Beata Sokołowska WSA Walentyna Długaszewska Protokolant: st. sekr. sąd. Damian Wojtkowiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 listopada 2010 r. przy udziale sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w O.W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty z tytułu opłaty skarbowej I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.
Decyzją z dnia [...], nr [...], Prezydent Miasta O.W. na podstawie art. 207, art. 210 w związku z art. 72 §1 pkt 1, art. 73 §1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 roku nr 8, poz. 60 ze zm.0 oraz art. 9 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 roku o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2006 roku, nr 225, poz. 1635 ze zm.) odmówił I.L. stwierdzenia nadpłaty z tytułu opłaty skarbowej w wysokości [...] zł pobranej od wydanych zaświadczeń VAT - 25, potwierdzających brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu przywozu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nabytych na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej w okresie od 1 maja 2004 roku do 30 grudnia 2008 roku, samochodów osobowych.
W uzasadnieniu decyzji organ wyjaśnił, że w toku prowadzonego postępowania podatkowego Naczelnik Urzędu Skarbowego w O. W. potwierdził, że I.L. występowała z wnioskami o wydanie zaświadczeń VAT - 25 potwierdzających brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia środków transportu i zgodnie z art. 105 ust. 1 pkt 2 ustawy z 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) i zaświadczenia takie otrzymała. Wydane zaświadczenia były niezbędne dla dopuszczenia pojazdów do ruchu na terytorium Polski. Wysokość pobranych opłat wynikała z pkt. 10a części III załącznika do ustawy z dnia 9 września 2000 roku o opłacie skarbowej (Dz. U. nr 76, poz. 960 ze zm.)
W konkluzji rozstrzygnięcia organ I instancji stwierdził, że opłata skarbowa za zaświadczenia wydane na wniosek strony stanowiły ekwiwalent za faktycznie świadczoną przez administrację czynność urzędową podlegającą opłacie na mocy przepisów o opłacie skarbowej.
W odwołaniu od decyzji organu I instancji I.L. wniosła o jej uchylenie i zmianę poprzez nakazanie Prezydentowi Miasta O.W. zwrotu na jego rzecz kwoty 36.510,00 zł tytułem nienależnie pobranej opłaty skarbowej. Uzasadniając powyższy wniosek stwierdziła, że decyzja organu I instancji wydana została z naruszeniem art. 90 TWE wyrażającego nakaz równego traktowania przez wszystkie kraje Unii Europejskiej towarów pochodzących z państw członkowskich.
Po rozpoznaniu odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. zaskarżoną decyzją z dnia [...], nr [...] uchyliło decyzję organu I instancji w całości oraz stwierdziło nadpłatę z tytułu opłaty skarbowej w wysokości [...] wraz z oprocentowaniem od dnia [...] do dnia zapłaty.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wyjaśnił, że zgodnie z art. 72 ust. 1 pkt. 8 ustawy Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. nr 108, poz. 908, ze zm. z 2005 roku), warunkiem wymaganym do zarejestrowania pojazdu jest przedłożenie zaświadczenia potwierdzającego uiszczenie podatku od towarów i usług od pojazdów sprowadzanych z państw członkowskich Unii Europejskiej lub brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług, jeżeli sprowadzany pojazd jest rejestrowany po raz pierwszy. Wydanie spornego zaświadczenia wymaga uiszczenia opłaty skarbowej zgodnie z pkt. 11 w części II załącznika do ustawy z dnia 16 listopada 2006 roku o opłacie skarbowej, przed wejściem w życie w/w ustawy obowiązek powyższy wynikał z pkt 10 a części III ustawy z dnia 9 września 2000 roku. o opłacie skarbowej.