Dnia 12 kwietnia 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Górecka Sędziowie WSA Ireneusz Fornalik (spr.) WSA Walentyna Długaszewska Protokolant: st. sekr. sąd. Małgorzata Błoszyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2017 roku przy udziale sprawy ze skargi A.P. na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w P. z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym oddala skargę
Decyzją z dnia [...] maja 2016 r., nr [...], Okręgowy Inspektor Pracy w [...], utrzymał w mocy decyzję Inspektora Pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy w [...] Oddział w [...] z dnia [...] marca 2016 r., nakładającą na A.P., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą firmy [...] w [...], zwanego dalej skarżącym, karę pieniężną w kwocie [...] zł i uchylił rygor natychmiastowej wykonalności decyzji.
Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym.
W dniach [...] grudnia 2015 r. oraz [...] stycznia, [...] lutego 2016 r. Państwowa Inspekcja Pracy przeprowadziła kontrolę w przedsiębiorstwie skarżącego przestrzegania przepisów ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz. U. z 2007 r. nr 192, poz. 1381, ze zm.), ustawy z dnia 6 września 2001 r. (Dz. U. z 2013 r., nr 390, poz. 1414, ze zm., zwanej dalej: u.t.d.) oraz przepisów wspólnotowych dotyczących przewozów drogowych. Stwierdzone podczas kontroli naruszenia zawarto w protokole kontroli z dnia [...] lutego 2016 r., nr [...].
Inspektor Pracy decyzją z dnia [...] marca 2016 r., nr [...], działając na podstawie art. 33 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz. U. z 2007 r. Nr 89, poz. 589) oraz art. 93 ust. 1 w zw. z art. 92a ust. 1 i 3 pkt 2 u.t.d., nałożył na skarżącego karę pieniężną w wysokości [...] zł i nadał decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.
W uzasadnieniu powyższej decyzji organ wskazał, że wymierzył karę po [...] zł za każdego z kierowców na podstawie art. 93 ust. 1 w zw. z art. 92a ust. 1 i 3 pkt 2 oraz lp 6.3.7 załącznika nr 3 do u.t.d. wobec stwierdzonych naruszeń: nieokazania podczas kontroli w przedsiębiorstwie wykresówki, danych z karty kierowcy, z tachografu cyfrowego lub dokumentu potwierdzającego fakt nieprowadzenia pojazdu - za każdy dzień, przez kierowców: [...] za okres od [...] września do [...] października 2015 r. (w łącznej liczbie za [...] dni każdy z kierowców). Na podstawie art. 92a ust. 3 pkt 3 u.t.d. kara pieniężna uległa ograniczeniu z kwoty [...] zł do [...] zł.
W odwołaniu od powyższej decyzji reprezentujący skarżącego radca prawny podniósł, że organ nie wskazał expressis verbis na kogo nakłada karę ani nie wykazał, że praca kierowców była wykonywana w pełnym wymiarze, a za taki zostały nałożone kary. Nadto decyzja nie odpowiada wymogom art. 107 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, bowiem podpis na decyzji nie umożliwia identyfikacji czy podpisała ją osoba faktycznie do tego upoważniona. Organ nie wyjaśnił również nadania rygoru natychmiastowej wykonalności.
Okręgowy Inspektor Pracy w Poznaniu decyzją z dnia [...] maja 2016 r., wskazaną we wstępie, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję o nałożeniu kary pieniężnej [...] zł i uchylił rygor natychmiastowej wykonalności.
W uzasadnieniu organ odwoławczy stwierdził, że strona została określona w nagłówku i uzasadnieniu. Inspektor pracy w protokole kontroli ustalił wymiar czasu pracy kierowców, zatem nieprawdziwe jest twierdzenie, że organ nie wykazał, że praca była wykonywana przez kierowców w pełnym wymiarze, zaś kontrolowany podmiot nie wykazał jakie czynności podejmował zmierzające do przestrzegania przepisów przez kierowców. Organ wskazał, że treść art. 107 § 1 K.p.a. nie wprowadza obowiązku złożenia czytelnego podpisu pod tekstem dokumentu będącego decyzją. Decyzja zawiera imienną pieczątkę wskazującą na stanowisko służbowe osoby upoważnionej do podpisania decyzji oraz skrócony podpis stwarzający możliwość porównania z podpisani złożonymi na innych dokumentach, np. protokole z kontroli czy zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Odnośnie rygoru natychmiastowej wykonalności organ stwierdził, że brak było podstaw do jego nadania, wobec braku wystąpienia przesłanek określonych w art. 108 § 1 K.p.a.