Reasumując uznać należy, że organ podatkowy zasadnie ustalił, że skarżący w okresie od stycznia 2010 roku do maja 2011 roku, z wyłączeniem września 2010 roku, posiadał olej opałowy w zbiorniku podłączonym do odmierzacza paliw ciekłych i prawidłowo z tego tytułu określił zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za poszczególne miesiące.
W świetle powyższych twierdzeń w sprawie nie doszło do naruszenia przepisów postępowania (art. 121, art. 122 oraz art. 187 § 1 Ordynacji podatkowej) i to takiego naruszenia, które mogłoby mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Zgromadzony materiał dowodowy był wystarczający do poczynienia istotnych na gruncie kontrolowanej sprawy ustaleń faktycznych. Organ podatkowy dokonał jego wszechstronnej analizy, w wyniku której prawidłowo ustalił, że skarżący w rozpatrywanym okresie posiadał olej opałowy w zbiorniku podłączonym do odmierzacza paliw ciekłych. W szczególności, działając w zgodzie z art. 188 Ordynacji podatkowej, organ podatkowy zasadnie odmówił przeprowadzenia dowodów wnioskowanych przez skarżącego, które w istocie miały na celu zakwestionowanie: 1) przyjętego w sprawie, przynajmniej w ocenie skarżącego, sposobu dystrybucji zakupywanego oleju opałowego, 2) ilości faktycznie przechowywanego w zbiorniku stacji paliw w [...] oleju opałowego, a także 3) jego faktycznego używania na cele inne niż opałowe - które to okoliczności nie miały jednakże istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia kontrolowanej sprawy. W konsekwencji organ podatkowy prawidłowo zastosował art. 8 ust. 2 pkt. 1 lit. a, art. 88 ust. 3-5 oraz art. art. 89 ust. 4 pkt 1 u.p.a. oraz przepisy rozporządzenia w sprawie zasadniczych wymagań dla przyrządów pomiarowych.
Za całkowicie chybiony należy natomiast uznać zarzut naruszenia przez organ podatkowy art. 8 ust. 2 pkt. 3 oraz art. 89 ust. 16 u.p.a., bowiem regulacje te nie stanowiły materialnoprawnej podstawy podjętego w sprawie rozstrzygnięcia. Organ podatkowy chociaż wskazał, że w wyniku kontroli podatkowej stwierdzone zostały wobec skarżącego naruszenia warunków sprzedaży oleju opałowego z obniżoną stawką akcyzy, nie wyciągnął względem skarżącego z tego tytułu jakichkolwiek negatywnych konsekwencji podatkowoprawnych.
W tym stanie rzeczy, nie znajdując podstaw do uwzględnienia skargi, w oparciu o art. 151 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji wyroku.