Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2008 rok
Sentencja

Dnia 3 listopada 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirella Ławniczak ( spr.) Sędziowie WSA Barbara Koś WSA Szymon Widłak Protokolant: stażysta Anna Zys-Ruszkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 października 2011 roku przy udziale sprawy ze skargi "A" S. A. w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2008 rok o d d a l a s k a r g ę

Uzasadnienie strona 1/4

Decyzją z dnia [...] maja 2010r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...].01. 2010r. nr [...] - określającą Spółce "A" S.A. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za rok 2008 na kwotę 87.256 zł. Powyższą kwotę zobowiązania stanowił podatek od gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Strona zaskarżyła decyzję SKO do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego .

Niezależnie od powyższego w dniu 2 lipca 2010r. złożyła wniosek o stwierdzenie jej nieważności z uwagi na rażące naruszenie prawa tj. art. 21 §3 w związku z art. 207 §2 Ordynacji podatkowej oraz w związku z art. 6 ust. 9 pkt 1 i art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. W uzasadnieniu wniosku, pełnomocnik Spółki podniósł, że w roku 2008 "A" S.A. złożyła dwie deklaracje na podatek od nieruchomości od obiektów znajdujących się na terenie Gminy Rokietnica. W każdej z nich zadeklarowano inne obiekty - w jednej zadeklarowano wyłącznie budki telefoniczne, w drugiej zaś - pozostałe nieruchomości i obiekty budowlane znajdujące się na terenie Gminy. Obie deklaracje zostały złożone do Urzędu Gminy.Jednakże ani decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] maja 2010r. nr [...], ani decyzja Wójta Gminy [...] nr [...] z dnia [...] stycznia 2010 r., nie objęły budek telefonicznych. Zgodnie zaś z art. 6 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości obejmuje wszystkie stanowiące własność podatnika nieruchomości i obiekty budowlane, znajdujące się na terenie jednej gminy. W ocenie pełnomocnika Spółki deklaracje "częściowe", tj. złożone tylko od niektórych obiektów, nie zawierają zobowiązania podatkowego ustalonego w prawidłowej wysokości. Określając zatem na podstawie art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości organ podatkowy powinien uwzględnić wszystkie położone w jego właściwości nieruchomości oraz obiekty budowlane. Zgodnie z art. 207 § 2 Ordynacji podatkowej "decyzja rozstrzyga sprawę co do jej istoty albo w inny sposób kończy postępowanie w danej instancji". Decyzja w sprawie podatku od nieruchomości przesądza zatem o wysokości całego zobowiązania podatkowego w tym podatku. Zdaniem podatnika - w decyzji SKO z dnia [...] maja 2010 r. powinny zatem zostać uwzględnione wszystkie nieruchomości i obiekty budowlane, które znajdują się na terenie Gminy Rokietnica i które stanowią własność "A" S.A. - niezależnie od tego, ile deklaracji na podatek od nieruchomości złożył . Nawet zatem w sytuacji, w której "A" S.A. złożyła dwie odrębne deklaracje na podatek od nieruchomości za rok 2008 z tytułu nieruchomości i obiektów budowlanych położonych na terenie Gminy Rokietnica, w których wykazała inne obiekty, to w decyzji na podatek od nieruchomości za rok 2008 Wójt Gminy [...] powinien uwzględnić wszystkie obiekty - zarówno te wykazane w jednej deklaracji, jak i te ujęte w drugiej deklaracji. Pominięcie w decyzji z dnia [...] maja 2010 r. niektórych obiektów położonych na terenie Gminy Rokietnica stanowi zaś rażące naruszenie prawa. Niewątpliwie rażącym naruszeniem prawa w ocenie wnioskodawcy jest nieokreślenie skutków podatkowych od obiektów podlegających opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości - w sytuacji, w której - z uwagi na brzmienie art. 2 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych - należało dokonać odpowiedniej kwalifikacji podatkowej tych obiektów. Rażącym naruszeniem prawa jest również wydanie decyzji "częściowej", tj. jedynie od niektórych obiektów podlegających podatkowi od nieruchomości.

Strona 1/4