Dnia 17 czerwca 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Sokołowska Sędziowie WSA Marzenna Kosewska WSA Mirella Ławniczak (spr.) Protokolant: sekr. sąd. Katarzyna Skrocka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 czerwca 2009 roku przy udziale sprawy ze skargi A. D. na decyzję Wojewody z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wymeldowania I. oddala skargę, II. przyznaje od Skarbu Państwa, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu adwokatowi A. J. prowadzącemu Kancelarię Adwokacką w [...], ul. [...] kwotę 309,80 (trzysta dziewięć i 80/100) złotych, uwzględniającą podatek od towarów i usług w wysokości 52,80 (pięćdziesiąt dwa i 80/100) złotych, tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. /-/M. Ławniczak /-/B. Sokołowska /-/M. Kosewska
W dniu 9 stycznia 2008 roku A. D., zam. w S. na Os. [...] zwrócił się do Urzędu Miasta w S. z wnioskiem w wymeldowanie jego syna A. D., z uwagi na fakt, iż od roku 2004 nie przebywa w mieszkaniu pod wyżej wskazanym adresem.
W dniu 14 stycznia 2008 roku organ meldunkowy wszczął postępowanie w przedmiotowej sprawie, w toku którego przesłuchano w charakterze świadków A. i A. D. A. D. zeznał, iż jego syn nie mieszka w miejscu zameldowania od lipca 2004 roku, w mieszkaniu nie ma jego rzeczy, do mieszkania nie przychodzi, zerwał wszelkie kontakty z rodziną i mieszkaniem.
Z kolei przesłuchany A. D. zeznał, iż w roku 2004 został umieszczony w Domu Dziecka, a od sierpnia 2005 przebywa w mieszkaniu chronionym w K.
Nie podjął próby powrotu do mieszkania, gdyż stosunki z ojcem są napięte, ojciec znęcał się nad nim psychicznie przez 16 lat a powrót do mieszkania uważa za niemożliwy wyłącznie z powodu konfliktu z ojcem. Ojciec nie podjął żadnej próby nawiązania z nim kontaktu, wymienił zamki w drzwiach i uczyni wszystko, aby mu uniemożliwić powrót do spornego mieszkania.
Decyzją z dnia 08 lipca 2008 roku Burmistrz Miasta S. odmówił wymeldowania A. D. z lokalu nr [...] na Os. [...] w S. W uzasadnieniu organ podniósł, iż w lipcu 2004 roku na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Poznaniu Wydział Rodzinny i Nieletnich, sygn. VIII Rnsm z dnia 16 czerwca 2004r. A. D. umieszczony został w placówce opiekuńczo-wychowawczej w trybie natychmiastowym i zabezpieczającym. Z uzasadnienia tegoż postanowienia wynika, iż w marcu 2004 roku Sąd Rejonowy ograniczył A. D. władzę rodzicielską nad małoletnim A. D. Umieszczenie w placówce opiekuńczo-wychowawczej nastąpiło na skutek narastającego konfliktu pomiędzy ojcem i synem, w tym także kierowania gróźb karalnych względem siebie. Dalsze przebywanie w domu zagrażało jego bezpieczeństwu i nie stwarzało odpowiednich warunków rozwoju. Już po umieszczeniu syna w placówce A. D. wymienił zamki w drzwiach.
Organ I instancji podniósł w uzasadnieniu, iż pobyt A. D. w mieszkaniu chronionym nie ma charakteru pobytu stałego, będzie mógł w nim przebywać jedynie czasowo do nie dłużej niż do 25 roku życia. Zdaniem organu, jego domem rodzinnym jest nadal mieszkanie w S., do którego posiada nadal tytuł prawny. Organ podkreślił rozbieżność stanowisk stron konfliktu odnośnie możliwości wspólnego zamieszkiwania.
Odwołanie od powyższej decyzji złożył pełnomocnik A. D. Podniósł on, iż A. D. nie przebywa w spornym mieszkaniu a nadto, co jest bezsporne, przebywać razem nie mogą. Podkreślił, iż przesłanki ingerencji władzy w życie dorosłego już człowieka nie mogą trwać wiecznie, a A. D. może poprzez pracę sam zaspokajać swoje potrzeby mieszkaniowe.
Po rozpoznaniu odwołania Wojewoda [...] podtrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Podzielił w niej ustalenia faktyczne organu I instancji i podkreślił, iż A. D. nie opuścił mieszkania dobrowolnie i nie ma zamiaru przebywania w innym miejscu. Organ zauważył niekonsekwencję uczestnika odnośnie możliwości zamieszkania w spornym mieszkaniu, ale zaznaczył też, że w przypadku spełnienia przez ojca pewnych warunków i zmiany jego postawy mógłby w nim zamieszkać. Wojewoda [...] marginalnie też zauważył, iż trwający konflikt strony winny załatwić pomiędzy sobą w innym trybie niż postępowanie meldunkowe.